Μιας και είχα .... παράπονα ότι δεν ενημέρωσα...
Δίπλα δεξιά όπως βλέπετε τη σελίδα είναι το ... καινούργιο μου .... "μπλογκόσπιτο" (κατά Αθηνά...)
:)
Δευτέρα 3 Νοεμβρίου 2008
Πέμπτη 26 Ιουνίου 2008
...."ΑΣΦΑΛΤΟΣ" Ο ΔΗΜΟΣ !!!!
Πριν από ένα χρόνο (!!!!!!) εστάλη στο Δήμο Βαθέος αίτημα πολιτών για την απομάκρυνση της προτομής Σταυρούδη από το Δημοτικό Κήπο.
Την προηγούμενη εβδομάδα (!!!!!) το θέμα μπήκε σε δημοτικό συμβούλιο.
Παρά τις "κατ' ιδίαν" κατά διαστήματα δηλώσεις μελών του Δ.Σ. που κινούνταν από πλήρη υποστήριξη στο αίτημα, μέχρι της θέσης "Ίσως κακώς το βάλαμε.... Τώρα να το βγάζουμε;...." το τελικό αποτέλεσμα ήταν απογοητευτικό αν και αναμενόμενο....
Οι κύριοι δημοτικοί σύμβουλοι ας κριθούν από τους ψηφοφόρους τους και .... την ιστορία...
Εντύπωση όμως κάνει ότι το δεύτερο σκέλος του αιτήματός μας, δηλαδή "να συγκροτηθεί επιτροπή η οποία με ανοικτό και Δημόσιο διάλογο, θα προτείνει πρόσωπα του τόπου μας που πρέπει να τιμηθούν, ώστε να δρομολογηθεί κατασκευή αδριάντων τους" δεν ετέθη καν σε συζήτηση.....
Εσκεμμένη η ... παράλειψη ή όχι...
Το θέμα είναι ότι έτσι αφήνουμε το δρόμο ανοιχτό και για άλλες ... εξυπηρετήσεις....
Και για άλλες ανιστόρητες αυθαιρεσίες.....
Και για άλλες .... παρεξηγήσεις....
Άπαξ αγαπητοί μου και έχεις "θείο στην Κορώνη" ή αλλιώς Δύναμη και Κύρος (με ή χωρίς εισαγωγικά) στήνεις και μια προτομή του .... παππού σου....
Ίσως να είμαι άδικος.....
Ίσως υπερβολικός....
Ίσως η επιμονή μου (εμμονή μου;) να οφείλεται σε άγνοια....
Δε μπορεί!!! Κάτι ξέρουν οι Δημοτικοί μας Άρχοντες!!
Θα περιμένω λοιπόν υπομονετικά κάποιο δημοτικό φωστήρα να μου εξηγήσει
γιατί ο αείμνηστος Μακεδονομάχος συγκαταλέγεται στην κορυφαία "τετράδα" της Σαμιακής Ιστορίας.....
Και γιατί ήταν τόοοοσο δύσκολη η σύσταση μιας επιτροπής άραγε....
Πέμπτη 12 Ιουνίου 2008
απο το Samosnet.gr
Επικυρώθηκαν από τον Άρειο Πάγο οι ποινές που είχαν επιβληθεί από το Πενταμελές Εφετείο Πειραιά για το ναυάγιο του «Εξπρές Σάμινα», που έγινε στις 26 Σεπτεμβρίου 2000 στη βραχονησίδα Πόρτες της Πάρου, όπου βρήκαν τον θάνατο 80 άνθρωποι.
Υπενθυμίζεται ότι είχαν καταδικαστεί σε κάθειρξη 12 ετών ο πλοίαρχος Β. Γιαννακής, και ο υποπλοίαρχος Αν. Ψυχογιός (12 έτη και 10 μήνες), σε 7,5 έτη ο πρώτος μηχανικός Γ. Σκιαδαρέσης, πέντε έτη (εξαγοράσιμη) ο ύπαρχος Γ. Τριαντάφυλλος, ενώ οι υπεύθυνοι της πλοιοκτήτριας εταιρίας (MINOAN FLYING DOLPHINS) Κ. Κληρονόμος και Ν. Βικάτος είχαν καταδικαστεί σε φυλάκιση 2,5 ετών ο καθένας (εξαγοράσιμη).
Υπενθυμίζεται ότι είχαν καταδικαστεί σε κάθειρξη 12 ετών ο πλοίαρχος Β. Γιαννακής, και ο υποπλοίαρχος Αν. Ψυχογιός (12 έτη και 10 μήνες), σε 7,5 έτη ο πρώτος μηχανικός Γ. Σκιαδαρέσης, πέντε έτη (εξαγοράσιμη) ο ύπαρχος Γ. Τριαντάφυλλος, ενώ οι υπεύθυνοι της πλοιοκτήτριας εταιρίας (MINOAN FLYING DOLPHINS) Κ. Κληρονόμος και Ν. Βικάτος είχαν καταδικαστεί σε φυλάκιση 2,5 ετών ο καθένας (εξαγοράσιμη).
Δευτέρα 2 Ιουνίου 2008
Τοπικα συμβουλια Νεων
Έλαβα το e-mail που ακολουθεί...
Το δημοσιεύω αυτούσιο, παραλείποντας το όνομα του γλυκύτατου κοριτσιού που μου το έστειλε, μη γνωρίζοντας αν θα το ήθελε....
"Γεια σας.
Μιλάω στον πληθυντικό,καθώς με μία γρήγορη ματιά που έριξα στο blog σας δεν κατάλαβα την ηλικία ή το όνομά σας. Ακόμη παρατήρησα ότι η τελευταία ανάρτηση κάποιου θέματος ήταν το Νοέμβριο του 2007 και λυπήθηκα πολύ γι'αυτό.
Ονομάζομαι ..... και είμαι μαθήτρια στην τελευταία τάξη του Λυκείου από τη νέα σχολική χρονιά που θα ξεκινήσει.
Δεν ξέρω αν γνωρίζετε τον νέο θεσμό των Τοπικών Συμβούλιων νέων. Ψηφίστηκαν πενταμελή συμβούλια σε όλους τους Δήμους του νησιού μας που αποτελούνται από άτομα ηλικίας 15-28 ετών. Εκτός από το πενταμελές,φυσικά υπάρχει και η Συνέλευση,της οποίας τα μέλη μπορούν να εκφράζουν απόψεις και θέματα που τους απασχολούν. Εγώ ανήκω στο πενταμελές του Δήμου Βαθέος (το οποίο εκλέχτηκε πριν από ένα μήνα). Λόγω των σχολικών εξετάσεων αυτή την περίοδο που απασχολούν κάποιους από μας,θα καθυστερήσει η δεύτερη συνάντησή μας. Εντωμεταξύ όλοι ψάχνουμε λύσεις και τρόπους να ομορφύνουμε το νησί μας. Σε μια προσπάθειά μου λοιπόν,βρήκα και το blog σας,το οποίο μου έκανε εντύπωση,γι'αυτό και σας γράφω. Δεν περίμενα πως θα υπάρχει blog αφιερωμένο στη Σάμο,ίσως γιατί κατά βάθος είμαι από αυτούς τους απαισιόδοξους που ξέρουν ότι ελπίζουν μάταια,περιμένοντας κάτι να αλλάξει.Ίσως ακόμη είναι μια άσχημη περίοδος για μένα να ασχοληθώ ενεργά σε αυτό το ζήτημα(λόγω εξετάσεων και μαθημάτων), όμως την καλοκαιρινή περίοδο ελπίζω πως και με τα άλλα παιδιά θα καταφέρουμε κάτι. Δυστυχώς η προέλευση μελών ήταν μηδαμινή. Αυτό δείχνει άραγε την αδιαφορία των νέων για τα προβλήματα του τόπου τους; Ελπίζω όχι. Ελπίζω ότι δεν έγινε σωστή ενημέρωση για αυτό το προνόμιο που μας δίνεται,να βελτιώσουμε την εικόνα του νησιού μας.
Σας ενημερώνω λοιπόν,ελπίζοντας να κεντρίσω το ενδιαφέρον σας.
Μάλλον και η ίδια δεν ξέρω γιατί σας απασχολώ τόση ώρα με τη φλυαρία μου.Απλώς,αν έχετε και εσείς κάποιες ιδέες,κάποια προβλήματα με πιθανές λύσεις που θα μπορούσαμε να προτείναμε,θα ήταν μεγάλη βοήθεια. Ακόμη,αν μπορείτε να ενημερώσετε και άλλους Σαμιώτες για το θεσμό αυτό,τον οποίο μακάρι να εκμεταλλευτούμε,πριν ξεχαστεί.(καθώς όπως είπα,λίγοι ενδιαφέρθηκαν ακόμη)Σας ευχαριστώ πολύ για το χρόνο σας! Όταν βρω περισσότερο χρόνο,θα διαβάσω και τα παλιότερα άρθρα του blog σας."
Το δημοσιεύω αυτούσιο, παραλείποντας το όνομα του γλυκύτατου κοριτσιού που μου το έστειλε, μη γνωρίζοντας αν θα το ήθελε....
"Γεια σας.
Μιλάω στον πληθυντικό,καθώς με μία γρήγορη ματιά που έριξα στο blog σας δεν κατάλαβα την ηλικία ή το όνομά σας. Ακόμη παρατήρησα ότι η τελευταία ανάρτηση κάποιου θέματος ήταν το Νοέμβριο του 2007 και λυπήθηκα πολύ γι'αυτό.
Ονομάζομαι ..... και είμαι μαθήτρια στην τελευταία τάξη του Λυκείου από τη νέα σχολική χρονιά που θα ξεκινήσει.
Δεν ξέρω αν γνωρίζετε τον νέο θεσμό των Τοπικών Συμβούλιων νέων. Ψηφίστηκαν πενταμελή συμβούλια σε όλους τους Δήμους του νησιού μας που αποτελούνται από άτομα ηλικίας 15-28 ετών. Εκτός από το πενταμελές,φυσικά υπάρχει και η Συνέλευση,της οποίας τα μέλη μπορούν να εκφράζουν απόψεις και θέματα που τους απασχολούν. Εγώ ανήκω στο πενταμελές του Δήμου Βαθέος (το οποίο εκλέχτηκε πριν από ένα μήνα). Λόγω των σχολικών εξετάσεων αυτή την περίοδο που απασχολούν κάποιους από μας,θα καθυστερήσει η δεύτερη συνάντησή μας. Εντωμεταξύ όλοι ψάχνουμε λύσεις και τρόπους να ομορφύνουμε το νησί μας. Σε μια προσπάθειά μου λοιπόν,βρήκα και το blog σας,το οποίο μου έκανε εντύπωση,γι'αυτό και σας γράφω. Δεν περίμενα πως θα υπάρχει blog αφιερωμένο στη Σάμο,ίσως γιατί κατά βάθος είμαι από αυτούς τους απαισιόδοξους που ξέρουν ότι ελπίζουν μάταια,περιμένοντας κάτι να αλλάξει.Ίσως ακόμη είναι μια άσχημη περίοδος για μένα να ασχοληθώ ενεργά σε αυτό το ζήτημα(λόγω εξετάσεων και μαθημάτων), όμως την καλοκαιρινή περίοδο ελπίζω πως και με τα άλλα παιδιά θα καταφέρουμε κάτι. Δυστυχώς η προέλευση μελών ήταν μηδαμινή. Αυτό δείχνει άραγε την αδιαφορία των νέων για τα προβλήματα του τόπου τους; Ελπίζω όχι. Ελπίζω ότι δεν έγινε σωστή ενημέρωση για αυτό το προνόμιο που μας δίνεται,να βελτιώσουμε την εικόνα του νησιού μας.
Σας ενημερώνω λοιπόν,ελπίζοντας να κεντρίσω το ενδιαφέρον σας.
Μάλλον και η ίδια δεν ξέρω γιατί σας απασχολώ τόση ώρα με τη φλυαρία μου.Απλώς,αν έχετε και εσείς κάποιες ιδέες,κάποια προβλήματα με πιθανές λύσεις που θα μπορούσαμε να προτείναμε,θα ήταν μεγάλη βοήθεια. Ακόμη,αν μπορείτε να ενημερώσετε και άλλους Σαμιώτες για το θεσμό αυτό,τον οποίο μακάρι να εκμεταλλευτούμε,πριν ξεχαστεί.(καθώς όπως είπα,λίγοι ενδιαφέρθηκαν ακόμη)Σας ευχαριστώ πολύ για το χρόνο σας! Όταν βρω περισσότερο χρόνο,θα διαβάσω και τα παλιότερα άρθρα του blog σας."
Πέμπτη 29 Νοεμβρίου 2007
Να μη χαθούμε...
Θέλω να σας ευχαριστήσω όλους για την παρέα που μου κάνατε αυτό το διάστημα.
Ιδιαίτερα όσους συμμετέχατε με τις ιδέες και τις απόψεις σας...
Τον ΚΑΠ>ΚΟΥΜ> (καπιταλιστικό κουμμούνι) ή κατά.... κόσμον “Τσουκνίδα” ο οποίος έδειξε ιδιαίτερη επιμονή στο να ... με συντροφεύει... Θα τον συναντώ στα ... δικά του λημέρια...
Τον Τάσο που “ανακάλυψα” προσφάτως...
Τον ΤΑΡΑΣ που έχω τη διπλή χαρά να είναι και πολύ φίλος....
Τη γλυκιά μας Αγγελίνα που έχω βαλθεί να την κάνω σαμιώτισσα...
Τον Korto που είμαι σίγουρος ότι θα βρεθούμε κι αλλού....
Τον κο Γιώργο Σκαπέτη, που είχε πάντα μια ευγενική κουβέντα να μας πει και που βέβαια παρακολουθώ στο δικό του πολύ ενδιαφέρον blog....
Τον Ευπαλίνο βέβαια, τον .... πανταχού παρόντα και ιδιαιτέρως δυναμικό, με τον οποίο δε συμφωνούσαμε πάντα, αλλά μας βοήθησε πολύ (και) με τις γνώσεις του. Άλλωστε είναι η “ψυχή” των “ενεργών πολιτών” και σίγουρα έχουμε πολλά να πούμε ακόμα...
Τους φίλους Dim, Dogan, Δήμο,Υ, side21 (της ... Δυτικής Σάμου, που επίσης παρακολουθώ...), τον ... εκρηκτικό pollok, το Φασόλι που μου λέει πιο πολλά από ό,τι γράφει, τη Λουλού, το Ρούλη (που μας άφησε στα ... κρύα του λουτρού αφού περιμέναμε να μας γράψει για το Δράκο των Σπαθαραίων).
Τους φίλους Επ. και Θανάση που μας έστειλαν θέματα αλλά και φωτογραφίες...
Το Γιάννη που μας έδοσε το θέμα της ανακύκλησης...
Όλους τους “ανώνυμους” που είτε συμμετείχαν στο διάλογό μας, είτε ψήφιζαν στις ψηφοφορίες....
Και ..... τη γυναίκα μου που με άφησε να φέρω τη “συντροφιά” μας και στο ... κρεβάτι ακόμα!!!! (απονομή oscar το έκανα.....)
Από την πρώτη κιόλας ανάρτηση, είχα δηλώσει ότι δεν επιθυμούσα να μιλήσω επί παντός επιστητού...
Να βάλω σε ανοικτό διάλογο κάποια θέματα ήταν η πρόθεσή μου και (αν ήταν δυνατό) να ξεκινούσαμε και κάποιες ... “δράσεις”
Φάνηκε ότι μάλλον είμαστε λίγοι (ακόμα) που ασχολούμαστε ... (Γενικώς ή με το διαδίκτυο; Δεν το ξεκαθάρισα....)
Προσπάθησα να αφήνω τα θέματα λίγο “ανοικτά”, ώστε να υπάρχει άνεση να διατυπωθούν απόψεις διαφορετικές από τη δική μου...
Δεν ξέρω πόσο το κατάφερα, καθώς ήταν φυσικό και η θεματολογία και ο τρόπος παρουσίασης να “αντανακλά” τις θέσεις και τα ενδιαφέροντά μου...
Σίγουρα τα “θέματα” δεν εξαντλήθηκαν...
Τί νόημα θα είχε όμως να “ανοίγουμε” συνέχεια καινούρια, χωρίς τίποτα να ... “κλείνουμε”;
(Εκτός ίσως, από μια εκτόνωση γκρίνιας “καφενειακού” χαρακτήρα....)
Προσπάθησα να μην ασχολούμαι με θέματα που είχαν ανοικτά, άλλα σαμιώτικα blog, για να μην “κομματιάζεται” και “σκορπάει” ο διάλογος...
Προσπάθησα να “βάλω” στη συζήτηση τόσο κάποιους Υπεύθυνους (λόγω θέσης), όσο και κάποιους Σχετικούς με τα ζητήματα (λόγω δουλειάς ή ειδικών γνώσεων), στέλνοντάς τους e-mail όταν κάποιο θέμα θεωρούσα ότι τους αφορούσε...
Δυστυχώς δεν υπήρξε ανταπόκριση.... Απέτυχα παταγωδώς....
Ενημέρωσα τον τοπικό τύπο, αλλά δεν αναφερθήκαμε πουθενά...
Αντιθέτως το Samosnet μας στήριξε και μάλιστα αναδημοσίευσε κάποιες αναρτήσεις... Τους ευχαριστώ και από εδώ...
Παρουσιάστηκα με ψευδώνυμο, αφ' ενός για να μη θεωρηθεί από όποιον κακοπροαίρετο ότι ήθελα να “πουλήσω μούρη”, αφ' ετέρου γιατί ίσως η ανωνυμία να ξεπερνάει το σκόπελο των ήδη σχηματισμένων από κάποιους αντιλήψεων για την ... αφεντιά μου και δίνοντας έτσι την ευχέρεια μιας πιο εύκολης προσέγγισης...
Παρά την ανωνυμία μου αυτή ελπίζω ότι δεν προσέβαλα, αλλά και δεν έγλυψα κανέναν....
“Αδίκησα” κάποιους φίλους που “συγγενεύουμε” πολιτικά.
Δεν τους ενημέρωσα καν γι' αυτήν την προσπάθεια...
Δεν ήθελα να δημιουργήσουμε ένα ... Club από αριστερούς, “αριστερούτσικους”, “Συνασπιστήρια” και εξωκοινοβουλευτικούς που θα τα λέγαμε .... Πάλι Μεταξύ μας...
Τα προβλήματα της πόλης μας άλλωστε δεν έχουν χρώμα....
Και τα όνειρά μας έχουν σίγουρα πολλά.....
Θέλω να πιστεύω ότι θα μου αναγνωρίσετε ... αγαθό κίνητρο και ... καλή διάθεση....
Έστησα αυτή τη “σελίδα” μόνο από ανησυχία για το παρόν και αγωνία για το μέλλον του τόπου μας...
(Ίσως και με μια .... νοσταλγία για το παρελθόν του....)
Μου φαίνεται ότι σας κούρασα με αυτόν τον .... απολογισμό!
Δυσκολεύομαι φαίνεται να αποχωριστώ αυτό το όμορφο ... βάσανο που μου έκλεψε αρκετές ώρες αυτό το τρίμηνο....
Εσείς τελικά θα κρίνετε αν και πόσο τα κατάφερα... (τα καταφέραμε....)
Σε εμένα μένει μια όμορφη γεύση μιας περίεργης, νέας “συντροφικότητας”....
Πραγματικά “γνώρισα” σε αυτό το διάστημα ανθρώπους που ενώ είχαμε ένα τυπικό “γεια...”, ποτέ δεν είχαμε κουβεντιάσει, ποτέ δεν είχαμε δει πόσα μοιραζόμασταν...
Μένει και μια πικρούτσικη γεύση, γιατί πίστευα ότι θα ήταν πιο εύκολο να ξεκινήσει κάτι ... αυθόρμητο, ίσως λίγο ανοργάνωτο, αλλά γι' αυτό ακριβώς και πιο “ανοικτό” σε όλους...
Δεν πειράζει...
Θα δοκιμάσω μέσα από άλλα, πιο οργανωμένα μονοπάτια...
Η "Κοινωνία Ενεργών Πολιτών" ξεκινά και ελπίζω εκεί να τα ξαναπούμε...
Άλλωστε όπως είπε ο korto, είμαστε “καταδικασμένοι να ελπίζουμε”....
Καλή αντάμωση φίλοι μου....
Υ.Σ. Το blog φυσικά δε θα κλείσει...
Θα ήταν κρίμα και αμαρτία να χαθούν τόσα σχόλια...
Ίσως να αποτελέσουν μια βάση για μια μελλοντική ... αναζήτηση...
Αν κάποιος από εσάς θέλει “κάτι” να δημοσιεύσει και δε βρίσκει “φιλόξενο” χώρο αλλού, μπορεί να μου το στείλει με e-mail.
Mε μεγάλη χαρά θα το “ανεβάσω”...
Ιδιαίτερα όσους συμμετέχατε με τις ιδέες και τις απόψεις σας...
Τον ΚΑΠ>ΚΟΥΜ> (καπιταλιστικό κουμμούνι) ή κατά.... κόσμον “Τσουκνίδα” ο οποίος έδειξε ιδιαίτερη επιμονή στο να ... με συντροφεύει... Θα τον συναντώ στα ... δικά του λημέρια...
Τον Τάσο που “ανακάλυψα” προσφάτως...
Τον ΤΑΡΑΣ που έχω τη διπλή χαρά να είναι και πολύ φίλος....
Τη γλυκιά μας Αγγελίνα που έχω βαλθεί να την κάνω σαμιώτισσα...
Τον Korto που είμαι σίγουρος ότι θα βρεθούμε κι αλλού....
Τον κο Γιώργο Σκαπέτη, που είχε πάντα μια ευγενική κουβέντα να μας πει και που βέβαια παρακολουθώ στο δικό του πολύ ενδιαφέρον blog....
Τον Ευπαλίνο βέβαια, τον .... πανταχού παρόντα και ιδιαιτέρως δυναμικό, με τον οποίο δε συμφωνούσαμε πάντα, αλλά μας βοήθησε πολύ (και) με τις γνώσεις του. Άλλωστε είναι η “ψυχή” των “ενεργών πολιτών” και σίγουρα έχουμε πολλά να πούμε ακόμα...
Τους φίλους Dim, Dogan, Δήμο,Υ, side21 (της ... Δυτικής Σάμου, που επίσης παρακολουθώ...), τον ... εκρηκτικό pollok, το Φασόλι που μου λέει πιο πολλά από ό,τι γράφει, τη Λουλού, το Ρούλη (που μας άφησε στα ... κρύα του λουτρού αφού περιμέναμε να μας γράψει για το Δράκο των Σπαθαραίων).
Τους φίλους Επ. και Θανάση που μας έστειλαν θέματα αλλά και φωτογραφίες...
Το Γιάννη που μας έδοσε το θέμα της ανακύκλησης...
Όλους τους “ανώνυμους” που είτε συμμετείχαν στο διάλογό μας, είτε ψήφιζαν στις ψηφοφορίες....
Και ..... τη γυναίκα μου που με άφησε να φέρω τη “συντροφιά” μας και στο ... κρεβάτι ακόμα!!!! (απονομή oscar το έκανα.....)
Από την πρώτη κιόλας ανάρτηση, είχα δηλώσει ότι δεν επιθυμούσα να μιλήσω επί παντός επιστητού...
Να βάλω σε ανοικτό διάλογο κάποια θέματα ήταν η πρόθεσή μου και (αν ήταν δυνατό) να ξεκινούσαμε και κάποιες ... “δράσεις”
Φάνηκε ότι μάλλον είμαστε λίγοι (ακόμα) που ασχολούμαστε ... (Γενικώς ή με το διαδίκτυο; Δεν το ξεκαθάρισα....)
Προσπάθησα να αφήνω τα θέματα λίγο “ανοικτά”, ώστε να υπάρχει άνεση να διατυπωθούν απόψεις διαφορετικές από τη δική μου...
Δεν ξέρω πόσο το κατάφερα, καθώς ήταν φυσικό και η θεματολογία και ο τρόπος παρουσίασης να “αντανακλά” τις θέσεις και τα ενδιαφέροντά μου...
Σίγουρα τα “θέματα” δεν εξαντλήθηκαν...
Τί νόημα θα είχε όμως να “ανοίγουμε” συνέχεια καινούρια, χωρίς τίποτα να ... “κλείνουμε”;
(Εκτός ίσως, από μια εκτόνωση γκρίνιας “καφενειακού” χαρακτήρα....)
Προσπάθησα να μην ασχολούμαι με θέματα που είχαν ανοικτά, άλλα σαμιώτικα blog, για να μην “κομματιάζεται” και “σκορπάει” ο διάλογος...
Προσπάθησα να “βάλω” στη συζήτηση τόσο κάποιους Υπεύθυνους (λόγω θέσης), όσο και κάποιους Σχετικούς με τα ζητήματα (λόγω δουλειάς ή ειδικών γνώσεων), στέλνοντάς τους e-mail όταν κάποιο θέμα θεωρούσα ότι τους αφορούσε...
Δυστυχώς δεν υπήρξε ανταπόκριση.... Απέτυχα παταγωδώς....
Ενημέρωσα τον τοπικό τύπο, αλλά δεν αναφερθήκαμε πουθενά...
Αντιθέτως το Samosnet μας στήριξε και μάλιστα αναδημοσίευσε κάποιες αναρτήσεις... Τους ευχαριστώ και από εδώ...
Παρουσιάστηκα με ψευδώνυμο, αφ' ενός για να μη θεωρηθεί από όποιον κακοπροαίρετο ότι ήθελα να “πουλήσω μούρη”, αφ' ετέρου γιατί ίσως η ανωνυμία να ξεπερνάει το σκόπελο των ήδη σχηματισμένων από κάποιους αντιλήψεων για την ... αφεντιά μου και δίνοντας έτσι την ευχέρεια μιας πιο εύκολης προσέγγισης...
Παρά την ανωνυμία μου αυτή ελπίζω ότι δεν προσέβαλα, αλλά και δεν έγλυψα κανέναν....
“Αδίκησα” κάποιους φίλους που “συγγενεύουμε” πολιτικά.
Δεν τους ενημέρωσα καν γι' αυτήν την προσπάθεια...
Δεν ήθελα να δημιουργήσουμε ένα ... Club από αριστερούς, “αριστερούτσικους”, “Συνασπιστήρια” και εξωκοινοβουλευτικούς που θα τα λέγαμε .... Πάλι Μεταξύ μας...
Τα προβλήματα της πόλης μας άλλωστε δεν έχουν χρώμα....
Και τα όνειρά μας έχουν σίγουρα πολλά.....
Θέλω να πιστεύω ότι θα μου αναγνωρίσετε ... αγαθό κίνητρο και ... καλή διάθεση....
Έστησα αυτή τη “σελίδα” μόνο από ανησυχία για το παρόν και αγωνία για το μέλλον του τόπου μας...
(Ίσως και με μια .... νοσταλγία για το παρελθόν του....)
Μου φαίνεται ότι σας κούρασα με αυτόν τον .... απολογισμό!
Δυσκολεύομαι φαίνεται να αποχωριστώ αυτό το όμορφο ... βάσανο που μου έκλεψε αρκετές ώρες αυτό το τρίμηνο....
Εσείς τελικά θα κρίνετε αν και πόσο τα κατάφερα... (τα καταφέραμε....)
Σε εμένα μένει μια όμορφη γεύση μιας περίεργης, νέας “συντροφικότητας”....
Πραγματικά “γνώρισα” σε αυτό το διάστημα ανθρώπους που ενώ είχαμε ένα τυπικό “γεια...”, ποτέ δεν είχαμε κουβεντιάσει, ποτέ δεν είχαμε δει πόσα μοιραζόμασταν...
Μένει και μια πικρούτσικη γεύση, γιατί πίστευα ότι θα ήταν πιο εύκολο να ξεκινήσει κάτι ... αυθόρμητο, ίσως λίγο ανοργάνωτο, αλλά γι' αυτό ακριβώς και πιο “ανοικτό” σε όλους...
Δεν πειράζει...
Θα δοκιμάσω μέσα από άλλα, πιο οργανωμένα μονοπάτια...
Η "Κοινωνία Ενεργών Πολιτών" ξεκινά και ελπίζω εκεί να τα ξαναπούμε...
Άλλωστε όπως είπε ο korto, είμαστε “καταδικασμένοι να ελπίζουμε”....
Καλή αντάμωση φίλοι μου....
Υ.Σ. Το blog φυσικά δε θα κλείσει...
Θα ήταν κρίμα και αμαρτία να χαθούν τόσα σχόλια...
Ίσως να αποτελέσουν μια βάση για μια μελλοντική ... αναζήτηση...
Αν κάποιος από εσάς θέλει “κάτι” να δημοσιεύσει και δε βρίσκει “φιλόξενο” χώρο αλλού, μπορεί να μου το στείλει με e-mail.
Mε μεγάλη χαρά θα το “ανεβάσω”...
Τετάρτη 28 Νοεμβρίου 2007
Μια ιστορία θα σας πω... (αφιερωμένη στο Γιάννη)
Το καλοκαίρι του 1993 (;) βλέπω ξαφνικά μπροστά μου το Γιάννη τον Πουλόπουλο...
Τον γνώριζα από την οικολογική κίνηση της Θεσσαλονίκης και χάρηκα ιδιαίτερα όταν έμαθα ότι ήταν φαντάρος στη Σάμο.
Ο Γιάννης ήταν ιδιαίτερα δραστήριο μέλος της ορνιθολογικής και αργότερα του Κέντρου Διάσωσης στην Αίγινα όταν οι οικολόγοι δεν ήταν ακόμη ... της μόδας...
Σήμερα έχω χάσει πια τα ίχνη του...
Τέλος πάντων, για να μην πολυλογώ, κάποια μέρα έρχεται και μου λέει πως κάποιος παππούς τού είχε μιλήσει για κάποιο Κήτος που είχε ξεβράσει η θάλασσα πριν πολλά – πολλά χρόνια και μου ζήτησε να τον βοηθήσω να μάθουμε περισσότερα (!!!)
Μου φάνηκε τρελούτσικο, αλλά επειδή ... τρελούτσικος ήταν κι ο Γιάννης, υποσχέθηκα να κάνω ό,τι μπορούσα....
Όποιον κι αν ρωτούσα, δεν ήξερε τίποτα...
Ή ο παππούς είχε παραμυθιάσει το φίλο μου, ή μιλάγαμε για ... “παλιού μερού χαλάσματα”....
Σε μια απελπισμένη τελευταία προσπάθεια, το ρίξαμε στο ... διάβασμα...
Και τότε....
Στα “ΣΑΜΙΑΚΑ” του Επ. Σταματιάδη, αναφέρονται τέσσερες (!) τέτοιες εμφανίσεις από το 1817 μέχρι το 1876.
Γράφει μάλιστα...:
“Το 1817 εξώκειλε ένα μεγάλο κήτος στα παράλια της Σάμου σε βάθος 14 οργυιών. Οι σπόνδυλοι από το κήτος που βρίσκονται στο μοναστήρι της Μεγάλης Παναγίας και χρησιμοποιούνται για αναπαυτικά καθίσματα μαρτυρούν τον όγκο του.”
Μια και δυο λοιπόν, ανεβαίνει ο "τρελός" φαντάρος στο μοναστήρι, ρωτάει και μαθαίνει πως πράγματι υπήρχε (τουλάχιστον) ένας τεράστιος σπόνδυλος, ο οποίος πράγματι χρησιμοποιούνταν για ... κάθισμα!
Δυστυχώς όμως, τον είχαν πάει (μάλλον...) στη Μητρόπολη...
Κλείνει ο Γιάννης ραντεβού με το δεσπότη, πάει, τον βρίσκει, τα λένε, αλλά .... απογοήτευση...
Κανείς δε γνώριζε τίποτα...
Γιατί τώρα, σας τα λέω όλα αυτά που πιθανόν καθόλου να μη σας ενδιαφέρουν; (εδώ ο κόσμος χάνεται...)
Σκέφτηκα ΜΗΠΩΣ υπάρχει κάποιος εδώ, με .... επαφές με τη Μητρόπολη...
ΜΗΠΩΣ μπορούσαμε να εντοπίσουμε το ... “κάθισμα” και να παραχωρηθεί στο Μουσείο (και) Φυσικής Ιστορίας των Μυτιληνιών...
Αφού ... δυσκολευόμαστε με τα “μεγάλα”, μήπως αυτό το μικρό μπορούμε να το πάρουμε σαν ... παιχνίδι, σαν ... άσκηση.... (;)
Υ.Σ. Συγχωρέστε με, αλλά ήθελα να ρωτήσω....
Έχουμε καθόλου "διάθεση" για κάποια ... δράση;
Στο θέμα για την πινακοθήκη έγινε ... μεγάλη κουβέντα, όταν όμως "μπήκε" όσοι ενδιαφέρονται να δηλώσουμε την (... ψευδώνυμη - έστω) συμμετοχή μας, ε! δεν έγινε και χαμός...
Τον γνώριζα από την οικολογική κίνηση της Θεσσαλονίκης και χάρηκα ιδιαίτερα όταν έμαθα ότι ήταν φαντάρος στη Σάμο.
Ο Γιάννης ήταν ιδιαίτερα δραστήριο μέλος της ορνιθολογικής και αργότερα του Κέντρου Διάσωσης στην Αίγινα όταν οι οικολόγοι δεν ήταν ακόμη ... της μόδας...
Σήμερα έχω χάσει πια τα ίχνη του...
Τέλος πάντων, για να μην πολυλογώ, κάποια μέρα έρχεται και μου λέει πως κάποιος παππούς τού είχε μιλήσει για κάποιο Κήτος που είχε ξεβράσει η θάλασσα πριν πολλά – πολλά χρόνια και μου ζήτησε να τον βοηθήσω να μάθουμε περισσότερα (!!!)
Μου φάνηκε τρελούτσικο, αλλά επειδή ... τρελούτσικος ήταν κι ο Γιάννης, υποσχέθηκα να κάνω ό,τι μπορούσα....
Όποιον κι αν ρωτούσα, δεν ήξερε τίποτα...
Ή ο παππούς είχε παραμυθιάσει το φίλο μου, ή μιλάγαμε για ... “παλιού μερού χαλάσματα”....
Σε μια απελπισμένη τελευταία προσπάθεια, το ρίξαμε στο ... διάβασμα...
Και τότε....
Στα “ΣΑΜΙΑΚΑ” του Επ. Σταματιάδη, αναφέρονται τέσσερες (!) τέτοιες εμφανίσεις από το 1817 μέχρι το 1876.
Γράφει μάλιστα...:
“Το 1817 εξώκειλε ένα μεγάλο κήτος στα παράλια της Σάμου σε βάθος 14 οργυιών. Οι σπόνδυλοι από το κήτος που βρίσκονται στο μοναστήρι της Μεγάλης Παναγίας και χρησιμοποιούνται για αναπαυτικά καθίσματα μαρτυρούν τον όγκο του.”
Μια και δυο λοιπόν, ανεβαίνει ο "τρελός" φαντάρος στο μοναστήρι, ρωτάει και μαθαίνει πως πράγματι υπήρχε (τουλάχιστον) ένας τεράστιος σπόνδυλος, ο οποίος πράγματι χρησιμοποιούνταν για ... κάθισμα!
Δυστυχώς όμως, τον είχαν πάει (μάλλον...) στη Μητρόπολη...
Κλείνει ο Γιάννης ραντεβού με το δεσπότη, πάει, τον βρίσκει, τα λένε, αλλά .... απογοήτευση...
Κανείς δε γνώριζε τίποτα...
Γιατί τώρα, σας τα λέω όλα αυτά που πιθανόν καθόλου να μη σας ενδιαφέρουν; (εδώ ο κόσμος χάνεται...)
Σκέφτηκα ΜΗΠΩΣ υπάρχει κάποιος εδώ, με .... επαφές με τη Μητρόπολη...
ΜΗΠΩΣ μπορούσαμε να εντοπίσουμε το ... “κάθισμα” και να παραχωρηθεί στο Μουσείο (και) Φυσικής Ιστορίας των Μυτιληνιών...
Αφού ... δυσκολευόμαστε με τα “μεγάλα”, μήπως αυτό το μικρό μπορούμε να το πάρουμε σαν ... παιχνίδι, σαν ... άσκηση.... (;)
Υ.Σ. Συγχωρέστε με, αλλά ήθελα να ρωτήσω....
Έχουμε καθόλου "διάθεση" για κάποια ... δράση;
Στο θέμα για την πινακοθήκη έγινε ... μεγάλη κουβέντα, όταν όμως "μπήκε" όσοι ενδιαφέρονται να δηλώσουμε την (... ψευδώνυμη - έστω) συμμετοχή μας, ε! δεν έγινε και χαμός...
Σάββατο 24 Νοεμβρίου 2007
ΣΑΜΟΣ πατρίδα μου
Έγραψε στο προηγούμενο θέμα ο Dogan:
Όμορφη, προσεγμένη έκδοση, με ευχάριστο και ενδιαφέρον περιεχόμενο, με πολλές εικόνες και πληροφορίες, αντανακλούσε τη γνώση και την ευαισθησία των συγγραφέων του.
Το βιβλίο μοιράστηκε και διδάχτηκε στα σχολεία του νομού μας, “κλέβοντας” μια ώρα από το μάθημα της Αισθητικής Αγωγής.
Όλα αυτά, για ΜΙΑ χρονιά...
Έκτοτε, ίσως λόγω έλλειψης πόρων (;) το βιβλίο δεν ξανακυκλοφόρησε και η ... γνωριμία των παιδιών με τον τόπο τους και την ιστορία του, εναπόκειται στη φιλοτιμία και .... τον πατριωτισμό των γονιών τους...Αυτό το μικρό “ιστορικό” βασίζεται σε πληροφορίες φίλης δασκάλας και συγχωρέστε με αν κάπου είμαι ανακριβής...
Περιμένω διορθώσεις, σχόλια, αλλά κυρίως ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ για το τί θα μπορούσαμε να κάνουμε...
"....να συντονιστεί ο φίλος κος Λάνδρου λόγω Ιστορικού Αρχείου με την πρωτοβάθμια ή και την δευτεροβάθμια και με όποιον ενδιαφερόμενο σύλλογο ή φορέα ώστε αφαιρώντας μία <<ανούσια>> ώρα διδασκαλίας να διδάσκονται τα παιδιά την τοπική ιστορία,έστω και μια φορά τον μήνα..."
Στην αρχή, μου φάνηκε απλά, μια ακόμα καλή ιδέα...
Δεν ήξερα ακριβώς τι ιστορία είχε πίσω του αυτό το σχόλιο...
Ρωτώντας λοιπόν, έμαθα πως εδώ και 25 χρόνια (!) έχει καταργηθεί το μάθημα της “πατριδογνωσίας”.
Δεν ήξερα ακριβώς τι ιστορία είχε πίσω του αυτό το σχόλιο...
Ρωτώντας λοιπόν, έμαθα πως εδώ και 25 χρόνια (!) έχει καταργηθεί το μάθημα της “πατριδογνωσίας”.
Τα σαμιωτάκια δε διδάσκονται πια, ούτε τη γεωγραφία ούτε την ιστορία της Σάμου (!!!)
Το '99 (;) εκδόθηκε από το “Πνευματικό Ίδρυμα Ν. Δημητρίου”, σε συνεργασία με το Υπουργείο Αιγαίου ένα υπέροχο βιβλίο, για χρήση στα δημοτικά σχολεία του τόπου μας, σε μια προσπάθεια να καλυφθεί αυτό το κενό.
Ο τίτλος του “Σάμος πατρίδα μου” και συγγραφείς του οι Αριστ. Βουγιούκας, Βαγγ. Δημητριάδης, Δημ. Θρασυβούλου, Χρ. Λάνδρος και Λίτσα Ψαραύτη.
Ο τίτλος του “Σάμος πατρίδα μου” και συγγραφείς του οι Αριστ. Βουγιούκας, Βαγγ. Δημητριάδης, Δημ. Θρασυβούλου, Χρ. Λάνδρος και Λίτσα Ψαραύτη.
Το βιβλίο μοιράστηκε και διδάχτηκε στα σχολεία του νομού μας, “κλέβοντας” μια ώρα από το μάθημα της Αισθητικής Αγωγής.
Όλα αυτά, για ΜΙΑ χρονιά...
Έκτοτε, ίσως λόγω έλλειψης πόρων (;) το βιβλίο δεν ξανακυκλοφόρησε και η ... γνωριμία των παιδιών με τον τόπο τους και την ιστορία του, εναπόκειται στη φιλοτιμία και .... τον πατριωτισμό των γονιών τους...Αυτό το μικρό “ιστορικό” βασίζεται σε πληροφορίες φίλης δασκάλας και συγχωρέστε με αν κάπου είμαι ανακριβής...
Περιμένω διορθώσεις, σχόλια, αλλά κυρίως ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ για το τί θα μπορούσαμε να κάνουμε...
Ετικέτες
ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ ΜΝΗΜΗ,
ΠΑΙΔΕΙΑ ΚΑΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)