Παρασκευή 9 Νοεμβρίου 2007

SLOW DANCE

Έλαβα το παρακάτω...
Ξέρω ... δεν είναι της ... "θεματολογίας μας", αλλά δεν πειράζει.....

Αυτό το ποίημα γράφτηκε από ένα κοριτσάκι που πεθαίνει πάσχοντας από καρκίνο σε ένα νοσοκομείο της Νέας Υόρκης.
Οι γιατροί του δίνουν μόνο άλλους 6 μήνες ζωής.
Αυτό το κοριτσάκι δεν θα αποφοιτήσει από τo γυμνάσιο, δεν θα παντρευτεί, δεν θα κάνει οικογένεια....




SLOW DANCE
Παρακολούθησες ποτέ παιδιά στο λούνα-παρκ;
Άκουσες τη βροχή να πέφτει στο χώμα;
Παρακολούθησες το τρελό πέταγμα μιας πεταλούδας;
Χάζεψες τον ήλιο καθώς ξεθωριάζει η νύχτα;
Καλύτερα να χαλαρώσεις. Μην χορεύεις τόσο γρήγορα.
Η ζωή είναι μικρή. Η μουσική δεν κρατάει για πάντα.
Τρέχεις αλαφιασμένος κάθε μέρα;
Όταν ρωτάς κάποιον «πως είσαι;» Ακούς την απάντηση;
Όταν τελειώνει η μέρα πέφτεις στο κρεβάτι αγκαλιά με σκέψεις για εκατοντάδες δουλειές που στριφογυρίζουν στο κεφάλι σου;
Καλύτερα χαλάρωσε. Μην χορεύεις τόσο γρήγορα. Η ζωή είναι μικρή.
Είπες ποτέ στο παιδί σου «θα το κάνουμε αυτό αύριο»
και μέσα στη βιασύνη σου δεν είδες την λύπη του;
Έχασες επαφή;
Άφησες μια καλή φιλία να πεθάνει επειδή ποτέ δεν είχες το χρόνο να πάρεις ένα τηλέφωνο και να πεις «γεια!»
Καλύτερα χαλάρωσε. Μην χορεύεις τόσο γρήγορα. Η ζωή είναι μικρή
Η μουσική δεν κρατάει για πάντα.
Όταν τρέχεις παλαβωμένα για να πας κάπου χάνεις τη μισή χαρά της διαδρομής.
Είναι σα να πετάς ένα δώρο που δεν άνοιξες......
Η ζωή δεν είναι αγώνας ταχύτητας.
Γι` αυτό χαλάρωσε.
Άκου την μουσική
Πριν τελειώσει το τραγούδι.

1 σχόλιο:

angelina είπε...

Μακάβρια αισιόδοξο το ποίημα. Έχουμε ακόμη μια ελπίδα να "ζήσουμε". Αυτά μας "ξυπνάνε".