Να μη χαθούμε...

Θέλω να σας ευχαριστήσω όλους για την παρέα που μου κάνατε αυτό το διάστημα.
Ιδιαίτερα όσους συμμετέχατε με τις ιδέες και τις απόψεις σας...

Τον ΚΑΠ>ΚΟΥΜ> (καπιταλιστικό κουμμούνι) ή κατά.... κόσμον “Τσουκνίδα” ο οποίος έδειξε ιδιαίτερη επιμονή στο να ... με συντροφεύει... Θα τον συναντώ στα ... δικά του λημέρια...
Τον Τάσο που “ανακάλυψα” προσφάτως...
Τον ΤΑΡΑΣ που έχω τη διπλή χαρά να είναι και πολύ φίλος....
Τη γλυκιά μας Αγγελίνα που έχω βαλθεί να την κάνω σαμιώτισσα...
Τον Korto που είμαι σίγουρος ότι θα βρεθούμε κι αλλού....
Τον κο Γιώργο Σκαπέτη, που είχε πάντα μια ευγενική κουβέντα να μας πει και που βέβαια παρακολουθώ στο δικό του πολύ ενδιαφέρον blog....
Τον Ευπαλίνο βέβαια, τον .... πανταχού παρόντα και ιδιαιτέρως δυναμικό, με τον οποίο δε συμφωνούσαμε πάντα, αλλά μας βοήθησε πολύ (και) με τις γνώσεις του. Άλλωστε είναι η “ψυχή” των “ενεργών πολιτών” και σίγουρα έχουμε πολλά να πούμε ακόμα...
Τους φίλους Dim, Dogan, Δήμο,Υ, side21 (της ... Δυτικής Σάμου, που επίσης παρακολουθώ...), τον ... εκρηκτικό pollok, το Φασόλι που μου λέει πιο πολλά από ό,τι γράφει, τη Λουλού, το Ρούλη (που μας άφησε στα ... κρύα του λουτρού αφού περιμέναμε να μας γράψει για το Δράκο των Σπαθαραίων).

Τους φίλους Επ. και Θανάση που μας έστειλαν θέματα αλλά και φωτογραφίες...
Το Γιάννη που μας έδοσε το θέμα της ανακύκλησης...
Όλους τους “ανώνυμους” που είτε συμμετείχαν στο διάλογό μας, είτε ψήφιζαν στις ψηφοφορίες....
Και ..... τη γυναίκα μου που με άφησε να φέρω τη “συντροφιά” μας και στο ... κρεβάτι ακόμα!!!! (απονομή oscar το έκανα.....)

Από την πρώτη κιόλας ανάρτηση, είχα δηλώσει ότι δεν επιθυμούσα να μιλήσω επί παντός επιστητού...
Να βάλω σε ανοικτό διάλογο κάποια θέματα ήταν η πρόθεσή μου και (αν ήταν δυνατό) να ξεκινούσαμε και κάποιες ... “δράσεις”
Φάνηκε ότι μάλλον είμαστε λίγοι (ακόμα) που ασχολούμαστε ... (Γενικώς ή με το διαδίκτυο; Δεν το ξεκαθάρισα....)

Προσπάθησα να αφήνω τα θέματα λίγο “ανοικτά”, ώστε να υπάρχει άνεση να διατυπωθούν απόψεις διαφορετικές από τη δική μου...
Δεν ξέρω πόσο το κατάφερα, καθώς ήταν φυσικό και η θεματολογία και ο τρόπος παρουσίασης να “αντανακλά” τις θέσεις και τα ενδιαφέροντά μου...

Σίγουρα τα “θέματα” δεν εξαντλήθηκαν...
Τί νόημα θα είχε όμως να “ανοίγουμε” συνέχεια καινούρια, χωρίς τίποτα να ... “κλείνουμε”;
(Εκτός ίσως, από μια εκτόνωση γκρίνιας “καφενειακού” χαρακτήρα....)

Προσπάθησα να μην ασχολούμαι με θέματα που είχαν ανοικτά, άλλα σαμιώτικα blog, για να μην “κομματιάζεται” και “σκορπάει” ο διάλογος...

Προσπάθησα να “βάλω” στη συζήτηση τόσο κάποιους Υπεύθυνους (λόγω θέσης), όσο και κάποιους Σχετικούς με τα ζητήματα (λόγω δουλειάς ή ειδικών γνώσεων), στέλνοντάς τους e-mail όταν κάποιο θέμα θεωρούσα ότι τους αφορούσε...
Δυστυχώς δεν υπήρξε ανταπόκριση.... Απέτυχα παταγωδώς....

Ενημέρωσα τον τοπικό τύπο, αλλά δεν αναφερθήκαμε πουθενά...
Αντιθέτως το Samosnet μας στήριξε και μάλιστα αναδημοσίευσε κάποιες αναρτήσεις... Τους ευχαριστώ και από εδώ...

Παρουσιάστηκα με ψευδώνυμο, αφ' ενός για να μη θεωρηθεί από όποιον κακοπροαίρετο ότι ήθελα να “πουλήσω μούρη”, αφ' ετέρου γιατί ίσως η ανωνυμία να ξεπερνάει το σκόπελο των ήδη σχηματισμένων από κάποιους αντιλήψεων για την ... αφεντιά μου και δίνοντας έτσι την ευχέρεια μιας πιο εύκολης προσέγγισης...
Παρά την ανωνυμία μου αυτή ελπίζω ότι δεν προσέβαλα, αλλά και δεν έγλυψα κανέναν....

“Αδίκησα” κάποιους φίλους που “συγγενεύουμε” πολιτικά.
Δεν τους ενημέρωσα καν γι' αυτήν την προσπάθεια...
Δεν ήθελα να δημιουργήσουμε ένα ... Club από αριστερούς, “αριστερούτσικους”, “Συνασπιστήρια” και εξωκοινοβουλευτικούς που θα τα λέγαμε .... Πάλι Μεταξύ μας...
Τα προβλήματα της πόλης μας άλλωστε δεν έχουν χρώμα....
Και τα όνειρά μας έχουν σίγουρα πολλά.....

Θέλω να πιστεύω ότι θα μου αναγνωρίσετε ... αγαθό κίνητρο και ... καλή διάθεση....
Έστησα αυτή τη “σελίδα” μόνο από ανησυχία για το παρόν και αγωνία για το μέλλον του τόπου μας...
(Ίσως και με μια .... νοσταλγία για το παρελθόν του....)

Μου φαίνεται ότι σας κούρασα με αυτόν τον .... απολογισμό!
Δυσκολεύομαι φαίνεται να αποχωριστώ αυτό το όμορφο ... βάσανο που μου έκλεψε αρκετές ώρες αυτό το τρίμηνο....

Εσείς τελικά θα κρίνετε αν και πόσο τα κατάφερα... (τα καταφέραμε....)
Σε εμένα μένει μια όμορφη γεύση μιας περίεργης, νέας “συντροφικότητας”....
Πραγματικά “γνώρισα” σε αυτό το διάστημα ανθρώπους που ενώ είχαμε ένα τυπικό “γεια...”, ποτέ δεν είχαμε κουβεντιάσει, ποτέ δεν είχαμε δει πόσα μοιραζόμασταν...
Μένει και μια πικρούτσικη γεύση, γιατί πίστευα ότι θα ήταν πιο εύκολο να ξεκινήσει κάτι ... αυθόρμητο, ίσως λίγο ανοργάνωτο, αλλά γι' αυτό ακριβώς και πιο “ανοικτό” σε όλους...
Δεν πειράζει...
Θα δοκιμάσω μέσα από άλλα, πιο οργανωμένα μονοπάτια...
Η "Κοινωνία Ενεργών Πολιτών" ξεκινά και ελπίζω εκεί να τα ξαναπούμε...
Άλλωστε όπως είπε ο korto, είμαστε “καταδικασμένοι να ελπίζουμε”....

Καλή αντάμωση φίλοι μου....

Υ.Σ. Το blog φυσικά δε θα κλείσει...
Θα ήταν κρίμα και αμαρτία να χαθούν τόσα σχόλια...
Ίσως να αποτελέσουν μια βάση για μια μελλοντική ... αναζήτηση...
Αν κάποιος από εσάς θέλει “κάτι” να δημοσιεύσει και δε βρίσκει “φιλόξενο” χώρο αλλού, μπορεί να μου το στείλει με e-mail.
Mε μεγάλη χαρά θα το “ανεβάσω”...