"Σημαίες και γαρύφαλλα-εμπόριο κι απάτη-και λόγοι επισήμων στο κενό..."

Σ' αυτήν την πλατεία
δεν ήσαν πάντα αραδιασμένες πολυθρόνες ζαχαροπλαστείων.
Σ' αυτήν την πλατεία
μέσα στα ίδια παρτέρια που τώρα τρέχουν τα παιδιά
χτυπηθήκαμε με τα τανκς
σκάψαμε τάφους για τους νεκρούς μας
θάψαμε το Στάθη με λιωμένο το μισό κρανίο.
Σ' αυτήν την πλατεία σ' αυτούς τους δρόμους
δεν ήταν πάντα οι ίδιοι διαβάτες.
Πέρασαν θάλασσες ανθρώπων με φωνές και με πλακάτ
περάσαμε εμείς
περάσανε οι εχθροί μας.
Χτυπηθήκαμε εδώ σ' αυτά τα πεζοδρόμια
όταν τα μαγαζιά είχαν βδομάδες κατεβασμένα τα ρολά
κι η άσφαλτο ήταν έρημη
μ' ένα παρατημένο καροτσάκι στη μέση.
Σήμεραπερνούν οι άνθρωποι βιαστικοί
πολλοί στους χαρτοφύλακες έχουν δικηγορικά έγγραφα
άλλοι ρολόγια του λαθρεμπορίου ή ματαξωτές κάλτσες.
Τα τραμ διασχίζουν αργά τις διασταυρώσεις.
Μα η γενιά μας
η γενιά σας
πάντα υπάρχει.
Όλοι πολεμήσαμε χτες
όλοι πολεμάμε σήμερα
ξεκολλώντας μεγάλα κομμάτια μέλλον
να φτιάξουμε επιγραφές στον Μπελογιάννη.
Σ' αυτή την πλατεία, σ' αυτούς τους δρόμους
στη χώρα αυτή σ' όλον τον κόσμο
η γενιά μας είναι μια.
Αυτή που πολεμάει για να νικήσει.

Τ.Πατρίκιος. 09 Αυγούστου 1952