Πέμπτη 29 Νοεμβρίου 2007

Να μη χαθούμε...

Θέλω να σας ευχαριστήσω όλους για την παρέα που μου κάνατε αυτό το διάστημα.
Ιδιαίτερα όσους συμμετέχατε με τις ιδέες και τις απόψεις σας...

Τον ΚΑΠ>ΚΟΥΜ> (καπιταλιστικό κουμμούνι) ή κατά.... κόσμον “Τσουκνίδα” ο οποίος έδειξε ιδιαίτερη επιμονή στο να ... με συντροφεύει... Θα τον συναντώ στα ... δικά του λημέρια...
Τον Τάσο που “ανακάλυψα” προσφάτως...
Τον ΤΑΡΑΣ που έχω τη διπλή χαρά να είναι και πολύ φίλος....
Τη γλυκιά μας Αγγελίνα που έχω βαλθεί να την κάνω σαμιώτισσα...
Τον Korto που είμαι σίγουρος ότι θα βρεθούμε κι αλλού....
Τον κο Γιώργο Σκαπέτη, που είχε πάντα μια ευγενική κουβέντα να μας πει και που βέβαια παρακολουθώ στο δικό του πολύ ενδιαφέρον blog....
Τον Ευπαλίνο βέβαια, τον .... πανταχού παρόντα και ιδιαιτέρως δυναμικό, με τον οποίο δε συμφωνούσαμε πάντα, αλλά μας βοήθησε πολύ (και) με τις γνώσεις του. Άλλωστε είναι η “ψυχή” των “ενεργών πολιτών” και σίγουρα έχουμε πολλά να πούμε ακόμα...
Τους φίλους Dim, Dogan, Δήμο,Υ, side21 (της ... Δυτικής Σάμου, που επίσης παρακολουθώ...), τον ... εκρηκτικό pollok, το Φασόλι που μου λέει πιο πολλά από ό,τι γράφει, τη Λουλού, το Ρούλη (που μας άφησε στα ... κρύα του λουτρού αφού περιμέναμε να μας γράψει για το Δράκο των Σπαθαραίων).

Τους φίλους Επ. και Θανάση που μας έστειλαν θέματα αλλά και φωτογραφίες...
Το Γιάννη που μας έδοσε το θέμα της ανακύκλησης...
Όλους τους “ανώνυμους” που είτε συμμετείχαν στο διάλογό μας, είτε ψήφιζαν στις ψηφοφορίες....
Και ..... τη γυναίκα μου που με άφησε να φέρω τη “συντροφιά” μας και στο ... κρεβάτι ακόμα!!!! (απονομή oscar το έκανα.....)

Από την πρώτη κιόλας ανάρτηση, είχα δηλώσει ότι δεν επιθυμούσα να μιλήσω επί παντός επιστητού...
Να βάλω σε ανοικτό διάλογο κάποια θέματα ήταν η πρόθεσή μου και (αν ήταν δυνατό) να ξεκινούσαμε και κάποιες ... “δράσεις”
Φάνηκε ότι μάλλον είμαστε λίγοι (ακόμα) που ασχολούμαστε ... (Γενικώς ή με το διαδίκτυο; Δεν το ξεκαθάρισα....)

Προσπάθησα να αφήνω τα θέματα λίγο “ανοικτά”, ώστε να υπάρχει άνεση να διατυπωθούν απόψεις διαφορετικές από τη δική μου...
Δεν ξέρω πόσο το κατάφερα, καθώς ήταν φυσικό και η θεματολογία και ο τρόπος παρουσίασης να “αντανακλά” τις θέσεις και τα ενδιαφέροντά μου...

Σίγουρα τα “θέματα” δεν εξαντλήθηκαν...
Τί νόημα θα είχε όμως να “ανοίγουμε” συνέχεια καινούρια, χωρίς τίποτα να ... “κλείνουμε”;
(Εκτός ίσως, από μια εκτόνωση γκρίνιας “καφενειακού” χαρακτήρα....)

Προσπάθησα να μην ασχολούμαι με θέματα που είχαν ανοικτά, άλλα σαμιώτικα blog, για να μην “κομματιάζεται” και “σκορπάει” ο διάλογος...

Προσπάθησα να “βάλω” στη συζήτηση τόσο κάποιους Υπεύθυνους (λόγω θέσης), όσο και κάποιους Σχετικούς με τα ζητήματα (λόγω δουλειάς ή ειδικών γνώσεων), στέλνοντάς τους e-mail όταν κάποιο θέμα θεωρούσα ότι τους αφορούσε...
Δυστυχώς δεν υπήρξε ανταπόκριση.... Απέτυχα παταγωδώς....

Ενημέρωσα τον τοπικό τύπο, αλλά δεν αναφερθήκαμε πουθενά...
Αντιθέτως το Samosnet μας στήριξε και μάλιστα αναδημοσίευσε κάποιες αναρτήσεις... Τους ευχαριστώ και από εδώ...

Παρουσιάστηκα με ψευδώνυμο, αφ' ενός για να μη θεωρηθεί από όποιον κακοπροαίρετο ότι ήθελα να “πουλήσω μούρη”, αφ' ετέρου γιατί ίσως η ανωνυμία να ξεπερνάει το σκόπελο των ήδη σχηματισμένων από κάποιους αντιλήψεων για την ... αφεντιά μου και δίνοντας έτσι την ευχέρεια μιας πιο εύκολης προσέγγισης...
Παρά την ανωνυμία μου αυτή ελπίζω ότι δεν προσέβαλα, αλλά και δεν έγλυψα κανέναν....

“Αδίκησα” κάποιους φίλους που “συγγενεύουμε” πολιτικά.
Δεν τους ενημέρωσα καν γι' αυτήν την προσπάθεια...
Δεν ήθελα να δημιουργήσουμε ένα ... Club από αριστερούς, “αριστερούτσικους”, “Συνασπιστήρια” και εξωκοινοβουλευτικούς που θα τα λέγαμε .... Πάλι Μεταξύ μας...
Τα προβλήματα της πόλης μας άλλωστε δεν έχουν χρώμα....
Και τα όνειρά μας έχουν σίγουρα πολλά.....

Θέλω να πιστεύω ότι θα μου αναγνωρίσετε ... αγαθό κίνητρο και ... καλή διάθεση....
Έστησα αυτή τη “σελίδα” μόνο από ανησυχία για το παρόν και αγωνία για το μέλλον του τόπου μας...
(Ίσως και με μια .... νοσταλγία για το παρελθόν του....)

Μου φαίνεται ότι σας κούρασα με αυτόν τον .... απολογισμό!
Δυσκολεύομαι φαίνεται να αποχωριστώ αυτό το όμορφο ... βάσανο που μου έκλεψε αρκετές ώρες αυτό το τρίμηνο....

Εσείς τελικά θα κρίνετε αν και πόσο τα κατάφερα... (τα καταφέραμε....)
Σε εμένα μένει μια όμορφη γεύση μιας περίεργης, νέας “συντροφικότητας”....
Πραγματικά “γνώρισα” σε αυτό το διάστημα ανθρώπους που ενώ είχαμε ένα τυπικό “γεια...”, ποτέ δεν είχαμε κουβεντιάσει, ποτέ δεν είχαμε δει πόσα μοιραζόμασταν...
Μένει και μια πικρούτσικη γεύση, γιατί πίστευα ότι θα ήταν πιο εύκολο να ξεκινήσει κάτι ... αυθόρμητο, ίσως λίγο ανοργάνωτο, αλλά γι' αυτό ακριβώς και πιο “ανοικτό” σε όλους...
Δεν πειράζει...
Θα δοκιμάσω μέσα από άλλα, πιο οργανωμένα μονοπάτια...
Η "Κοινωνία Ενεργών Πολιτών" ξεκινά και ελπίζω εκεί να τα ξαναπούμε...
Άλλωστε όπως είπε ο korto, είμαστε “καταδικασμένοι να ελπίζουμε”....

Καλή αντάμωση φίλοι μου....

Υ.Σ. Το blog φυσικά δε θα κλείσει...
Θα ήταν κρίμα και αμαρτία να χαθούν τόσα σχόλια...
Ίσως να αποτελέσουν μια βάση για μια μελλοντική ... αναζήτηση...
Αν κάποιος από εσάς θέλει “κάτι” να δημοσιεύσει και δε βρίσκει “φιλόξενο” χώρο αλλού, μπορεί να μου το στείλει με e-mail.
Mε μεγάλη χαρά θα το “ανεβάσω”...

Τετάρτη 28 Νοεμβρίου 2007

Μια ιστορία θα σας πω... (αφιερωμένη στο Γιάννη)

Το καλοκαίρι του 1993 (;) βλέπω ξαφνικά μπροστά μου το Γιάννη τον Πουλόπουλο...
Τον γνώριζα από την οικολογική κίνηση της Θεσσαλονίκης και χάρηκα ιδιαίτερα όταν έμαθα ότι ήταν φαντάρος στη Σάμο.
Ο Γιάννης ήταν ιδιαίτερα δραστήριο μέλος της ορνιθολογικής και αργότερα του Κέντρου Διάσωσης στην Αίγινα όταν οι οικολόγοι δεν ήταν ακόμη ... της μόδας...
Σήμερα έχω χάσει πια τα ίχνη του...
Τέλος πάντων, για να μην πολυλογώ, κάποια μέρα έρχεται και μου λέει πως κάποιος παππούς τού είχε μιλήσει για κάποιο Κήτος που είχε ξεβράσει η θάλασσα πριν πολλά – πολλά χρόνια και μου ζήτησε να τον βοηθήσω να μάθουμε περισσότερα (!!!)
Μου φάνηκε τρελούτσικο, αλλά επειδή ... τρελούτσικος ήταν κι ο Γιάννης, υποσχέθηκα να κάνω ό,τι μπορούσα....
Όποιον κι αν ρωτούσα, δεν ήξερε τίποτα...
Ή ο παππούς είχε παραμυθιάσει το φίλο μου, ή μιλάγαμε για ... “παλιού μερού χαλάσματα”....
Σε μια απελπισμένη τελευταία προσπάθεια, το ρίξαμε στο ... διάβασμα...
Και τότε....
Στα “ΣΑΜΙΑΚΑ” του Επ. Σταματιάδη, αναφέρονται τέσσερες (!) τέτοιες εμφανίσεις από το 1817 μέχρι το 1876.
Γράφει μάλιστα...:
“Το 1817 εξώκειλε ένα μεγάλο κήτος στα παράλια της Σάμου σε βάθος 14 οργυιών. Οι σπόνδυλοι από το κήτος που βρίσκονται στο μοναστήρι της Μεγάλης Παναγίας και χρησιμοποιούνται για αναπαυτικά καθίσματα μαρτυρούν τον όγκο του.”
Μια και δυο λοιπόν, ανεβαίνει ο "τρελός" φαντάρος στο μοναστήρι, ρωτάει και μαθαίνει πως πράγματι υπήρχε (τουλάχιστον) ένας τεράστιος σπόνδυλος, ο οποίος πράγματι χρησιμοποιούνταν για ... κάθισμα!
Δυστυχώς όμως, τον είχαν πάει (μάλλον...) στη Μητρόπολη...
Κλείνει ο Γιάννης ραντεβού με το δεσπότη, πάει, τον βρίσκει, τα λένε, αλλά .... απογοήτευση...
Κανείς δε γνώριζε τίποτα...
Γιατί τώρα, σας τα λέω όλα αυτά που πιθανόν καθόλου να μη σας ενδιαφέρουν; (εδώ ο κόσμος χάνεται...)
Σκέφτηκα ΜΗΠΩΣ υπάρχει κάποιος εδώ, με .... επαφές με τη Μητρόπολη...
ΜΗΠΩΣ μπορούσαμε να εντοπίσουμε το ... “κάθισμα” και να παραχωρηθεί στο Μουσείο (και) Φυσικής Ιστορίας των Μυτιληνιών...
Αφού ... δυσκολευόμαστε με τα “μεγάλα”, μήπως αυτό το μικρό μπορούμε να το πάρουμε σαν ... παιχνίδι, σαν ... άσκηση.... (;)

Υ.Σ. Συγχωρέστε με, αλλά ήθελα να ρωτήσω....

Έχουμε καθόλου "διάθεση" για κάποια ... δράση;

Στο θέμα για την πινακοθήκη έγινε ... μεγάλη κουβέντα, όταν όμως "μπήκε" όσοι ενδιαφέρονται να δηλώσουμε την (... ψευδώνυμη - έστω) συμμετοχή μας, ε! δεν έγινε και χαμός...

Σάββατο 24 Νοεμβρίου 2007

ΣΑΜΟΣ πατρίδα μου

Έγραψε στο προηγούμενο θέμα ο Dogan:
"....να συντονιστεί ο φίλος κος Λάνδρου λόγω Ιστορικού Αρχείου με την πρωτοβάθμια ή και την δευτεροβάθμια και με όποιον ενδιαφερόμενο σύλλογο ή φορέα ώστε αφαιρώντας μία <<ανούσια>> ώρα διδασκαλίας να διδάσκονται τα παιδιά την τοπική ιστορία,έστω και μια φορά τον μήνα..."
Στην αρχή, μου φάνηκε απλά, μια ακόμα καλή ιδέα...
Δεν ήξερα ακριβώς τι ιστορία είχε πίσω του αυτό το σχόλιο...
Ρωτώντας λοιπόν, έμαθα πως εδώ και 25 χρόνια (!) έχει καταργηθεί το μάθημα της “πατριδογνωσίας”.
Τα σαμιωτάκια δε διδάσκονται πια, ούτε τη γεωγραφία ούτε την ιστορία της Σάμου (!!!)

Το '99 (;) εκδόθηκε από το “Πνευματικό Ίδρυμα Ν. Δημητρίου”, σε συνεργασία με το Υπουργείο Αιγαίου ένα υπέροχο βιβλίο, για χρήση στα δημοτικά σχολεία του τόπου μας, σε μια προσπάθεια να καλυφθεί αυτό το κενό.
Ο τίτλος του “Σάμος πατρίδα μου” και συγγραφείς του οι Αριστ. Βουγιούκας, Βαγγ. Δημητριάδης, Δημ. Θρασυβούλου, Χρ. Λάνδρος και Λίτσα Ψαραύτη.
Όμορφη, προσεγμένη έκδοση, με ευχάριστο και ενδιαφέρον περιεχόμενο, με πολλές εικόνες και πληροφορίες, αντανακλούσε τη γνώση και την ευαισθησία των συγγραφέων του.
Το βιβλίο μοιράστηκε και διδάχτηκε στα σχολεία του νομού μας, “κλέβοντας” μια ώρα από το μάθημα της Αισθητικής Αγωγής.
Όλα αυτά, για ΜΙΑ χρονιά...
Έκτοτε, ίσως λόγω έλλειψης πόρων (;) το βιβλίο δεν ξανακυκλοφόρησε και η ... γνωριμία των παιδιών με τον τόπο τους και την ιστορία του, εναπόκειται στη φιλοτιμία και .... τον πατριωτισμό των γονιών τους...Αυτό το μικρό “ιστορικό” βασίζεται σε πληροφορίες φίλης δασκάλας και συγχωρέστε με αν κάπου είμαι ανακριβής...
Περιμένω διορθώσεις, σχόλια, αλλά κυρίως ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ για το τί θα μπορούσαμε να κάνουμε...

Τετάρτη 21 Νοεμβρίου 2007

Περί προτομής Σταυρούδη συνέχεια...

Το .... αχαρακτήριστο Ιστορικό Αρχείο, δημοσίευσε Χρονολόγιο της Σαμιακής Επανάστασης του 1912 στην εφημερίδα ΝΕΑ ΣΑΜΟΣ, όπου (άκουσον-άκουσον) ούτε καν αναφέρει το Μακεδονομάχο Σταυρούδη και την προσφορά του στον αγώνα των Σαμίων (!!!) ενώ αντιθέτως αναφέρει το Σταύρο Μπαρέτη και το Θεμιστοκλή Σοφούλη !!!!
Προφανώς δε φρόντισε να ενημερωθεί από ... τους Δημοτικούς μας άρχοντες και έτσι έκανε αυτό το φρικτό λάθος, αυτή την ανεπίτρεπτη παράλειψη !

Έτσι, και αφού οι “Μουλινέδες” κάναμε τις προτάσεις μας για το ... Καρλόβασι, ελπίζω να μην πειράζει που ΘΕΛΩ να γίνω ... κουραστικά επίμονος και επανέρχομαι στα περί προτομών....

Το μνημείο των πεσόντων χωροφυλάκων το “ξήλωσε” η Δημαρχία Πετρούσκα, παρά την αντίθεση της αντιπολίτευσης...
Τις προτομές του Ρίτσου και του Σεβαστάκη τις “εξόρισε” η Δημαρχία Λυμπέρη, παρά την αντίθεση τόσων...
Την προτομή του Σταυρούδη ποιοι την “υπερασπίζονται” και ούτε καν σε συζήτηση δε μπαίνει στο Δημοτικό Συμβούλιο το αίτημά μας για απομάκρυνσή της;;;;;

17η Νοεμβρίου. Ημέρα μνήμης.... (;)

Δεν ... ξέφυγα κι εγώ από τον ... κανόνα της αμνησίας (!)
Ευτυχώς "βρέθηκε" μόνος ο Νίκος Νόου, να μας θυμήσει στο Σ.Β. (19/11/'07) ότι για τους Σαμιώτες η 17η Νοεμβρίου είναι ημέρα μνήμης (και) για το γερμανικό βομβαρδισμό του Βαθιού και του Πυθαγορείου το '43.

Νεκροί, τραυματίες, ερείπια, σκόνη και φωτιά...
Τρόμος, πανικός, μια πόλη κόλαση....
Ολόκληρες γειτονιές ισοπεδώνονται...
Η αρχή του τέλους του Ηγεμονικού Μεγάρου...
Το τέλος της αίθουσας Συνελεύσεων της Βουλής...
Ο Πάνος Ευελπίδης σκοτώνεται ενώ προσπαθεί να αντιμετωπίσει τα αεροπλάνα με ένα αυτόματο...
Κόσμος ψάχνει τους δικούς του...
Ο Βακιρτζής βλέπει τα χειρόγραφα της ιστορίας του στις στέγες των γειτονικών σπιτιών...
Η Καθολική γεμίζει τραυματίες...

"Τα χρόνια πέρασαν, οι νεκροί ξεχάστηκαν και δεν υπάρχει τίποτα στην πόλη που να θυμίζει πως κάποτε σ' αυτό τον τόπο σκοτώθηκαν άνθρωποι από τα πυρά των ιπτάμενων δολοφόνων"

Φέτος (!!!) καθιερώθηκε η 17η Νοέμβρη "δημόσια εορτή τοπικής σημασίας".
Θυμίζω την πρόταση του κου Λάνδρου για ανέγερση λιτού μνημείου αφιερωμένου στη μέρα αυτή...
Για να θυμόμαστε...

Σάββατο 17 Νοεμβρίου 2007

ΒΡΕ ΜΑΝΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΠΙΝΑΚΟΘΗΚΗ.......... αλλά και περί "Επικουρειου Πολιτιστικου Κεντρου"

Ο Κος Σοφοκλής Σταύρου, σε πρόσφατη επικοινωνία μας, στην ερώτησή μου αν θα σκεφτόταν να κάνει μια έκθεση στη Σάμο, μου απάντησε "γιατί όχι - αν υπάρχει κάποιος χώρος..."

Ο Νίκος ο Κυπραίος ΔΕΝ θα παρουσιάσει μάλλον φέτος τη δουλειά του στη Σάμο κι ας δουλεύει εδώ όλο σχεδόν το χρόνο....

Για τον Αριστοτέλη το Σολούνια ... δεν το συζητάμε...

Αυτές τις μέρες πάντως, έχει έκθεση στην ... Αθήνα ...

Η συλλογή Πέτρου Γρύλλου (την οποία δήλωσε ότι προτίθεται να δωρήσει στο Δήμο) μένει στα .... αζήτητα!!!!!!!

Την προηγούμενη φορά που "έθεσα" το ζήτημα της πινακοθήκης, δε σχολίασε κανείς....

Παρασκευή 16 Νοεμβρίου 2007

"Σημαίες και γαρύφαλλα-εμπόριο κι απάτη-και λόγοι επισήμων στο κενό..."


Σ' αυτήν την πλατεία
δεν ήσαν πάντα αραδιασμένες πολυθρόνες ζαχαροπλαστείων.
Σ' αυτήν την πλατεία
μέσα στα ίδια παρτέρια που τώρα τρέχουν τα παιδιά
χτυπηθήκαμε με τα τανκς
σκάψαμε τάφους για τους νεκρούς μας
θάψαμε το Στάθη με λιωμένο το μισό κρανίο.
Σ' αυτήν την πλατεία σ' αυτούς τους δρόμους
δεν ήταν πάντα οι ίδιοι διαβάτες.
Πέρασαν θάλασσες ανθρώπων με φωνές και με πλακάτ
περάσαμε εμείς
περάσανε οι εχθροί μας.
Χτυπηθήκαμε εδώ σ' αυτά τα πεζοδρόμια
όταν τα μαγαζιά είχαν βδομάδες κατεβασμένα τα ρολά
κι η άσφαλτο ήταν έρημη
μ' ένα παρατημένο καροτσάκι στη μέση.
Σήμεραπερνούν οι άνθρωποι βιαστικοί
πολλοί στους χαρτοφύλακες έχουν δικηγορικά έγγραφα
άλλοι ρολόγια του λαθρεμπορίου ή ματαξωτές κάλτσες.
Τα τραμ διασχίζουν αργά τις διασταυρώσεις.
Μα η γενιά μας
η γενιά σας
πάντα υπάρχει.
Όλοι πολεμήσαμε χτες
όλοι πολεμάμε σήμερα
ξεκολλώντας μεγάλα κομμάτια μέλλον
να φτιάξουμε επιγραφές στον Μπελογιάννη.
Σ' αυτή την πλατεία, σ' αυτούς τους δρόμους
στη χώρα αυτή σ' όλον τον κόσμο
η γενιά μας είναι μια.
Αυτή που πολεμάει για να νικήσει.


Τ.Πατρίκιος. 09 Αυγούστου 1952

Για την απομάκρυνση των προτομών τους, χωρίς σχόλιο....

Ο Γιάννης Ρίτσος στο "θρόνο" του στο Καρλόβασι
Και ο Δικός Μας Αλέξης

Όμως όταν "μπουκώνουν" οι καιροί, ο μόνος τρόπος να συναγροικηθούμε είναι εκείνη η κραυγή του στρατοπέδου
"Βαρούτην-Χανόμεθα". Τίποτε άλλο
Χρ. Ρουμελιωτάκης
"Μικρή αναφορά στον Αλέξη"
περ. Μανδραγόρας τ.20-21

Τρίτη 13 Νοεμβρίου 2007

Πάνω Βαθύ

Από το Samosnet αντιγράφω:

"Στην Αθήνα θα γκρεμίσουν νεοκλασσικά για το μουσείο της Ακρόπολης, στο Βαθύ όμως έχουν ξεκινήσει όπως είδα το καλοκαίρι την συντήρηση.
Μετά το Καρλόβασι που με πλήγωσε το Βαθύ επανορθώνει."
Από ιστοσελίδα των Αθηνών.
Τις πρωτοβουλίες του Δήμου Βαθέος της Σάμου για την αναστήλωση και διάσωση του παραδοσιακού οικισμού του Παλιού Βαθιού παρακολουθήσαμε στην εκπομπή της Πέμπτης 4 Οκτωβρίου. Και την πρωτοβουλία αυτή θέσαμε σε αντιπαραβολή με τα σχέδια κατεδάφισης των νεοκλασικών της Διονυσίου Αρεοπαγίτου για να φαίνεται ο Παρθενώνας από το μπαρ του νέου μουσείου της Ακρόπολης.

Μας μίλησε ο δήμαρχος Βαθέος Φίλιππος Πετρούσκας που μας είπε ότι οι Σαμιώτες αγαπούν τον τόπο τους και ήταν και δικός του αλλά και όλων των συντοπιτών του πόθος η διατήρηση και αποκατάσταση του οικισμού.

Παρασκευή 9 Νοεμβρίου 2007

SLOW DANCE

Έλαβα το παρακάτω...
Ξέρω ... δεν είναι της ... "θεματολογίας μας", αλλά δεν πειράζει.....

Αυτό το ποίημα γράφτηκε από ένα κοριτσάκι που πεθαίνει πάσχοντας από καρκίνο σε ένα νοσοκομείο της Νέας Υόρκης.
Οι γιατροί του δίνουν μόνο άλλους 6 μήνες ζωής.
Αυτό το κοριτσάκι δεν θα αποφοιτήσει από τo γυμνάσιο, δεν θα παντρευτεί, δεν θα κάνει οικογένεια....




SLOW DANCE
Παρακολούθησες ποτέ παιδιά στο λούνα-παρκ;
Άκουσες τη βροχή να πέφτει στο χώμα;
Παρακολούθησες το τρελό πέταγμα μιας πεταλούδας;
Χάζεψες τον ήλιο καθώς ξεθωριάζει η νύχτα;
Καλύτερα να χαλαρώσεις. Μην χορεύεις τόσο γρήγορα.
Η ζωή είναι μικρή. Η μουσική δεν κρατάει για πάντα.
Τρέχεις αλαφιασμένος κάθε μέρα;
Όταν ρωτάς κάποιον «πως είσαι;» Ακούς την απάντηση;
Όταν τελειώνει η μέρα πέφτεις στο κρεβάτι αγκαλιά με σκέψεις για εκατοντάδες δουλειές που στριφογυρίζουν στο κεφάλι σου;
Καλύτερα χαλάρωσε. Μην χορεύεις τόσο γρήγορα. Η ζωή είναι μικρή.
Είπες ποτέ στο παιδί σου «θα το κάνουμε αυτό αύριο»
και μέσα στη βιασύνη σου δεν είδες την λύπη του;
Έχασες επαφή;
Άφησες μια καλή φιλία να πεθάνει επειδή ποτέ δεν είχες το χρόνο να πάρεις ένα τηλέφωνο και να πεις «γεια!»
Καλύτερα χαλάρωσε. Μην χορεύεις τόσο γρήγορα. Η ζωή είναι μικρή
Η μουσική δεν κρατάει για πάντα.
Όταν τρέχεις παλαβωμένα για να πας κάπου χάνεις τη μισή χαρά της διαδρομής.
Είναι σα να πετάς ένα δώρο που δεν άνοιξες......
Η ζωή δεν είναι αγώνας ταχύτητας.
Γι` αυτό χαλάρωσε.
Άκου την μουσική
Πριν τελειώσει το τραγούδι.

Τετάρτη 7 Νοεμβρίου 2007

"ΜΟΥΛΙΝΕΔΕΣ" κλπ.........

Είχα γράψει στο θέμα για τον Αμφίλισσο:
“Παραθέτω το μήνυμα του Θανάση. Μπορεί η θεματολογία μας να είναι λίγο ... Βαθιώτικη αλλά το νησί είναι ένα και τα προβλήματα κοινά για “ανατολικούς” και “δυτικούς”, έστω κι αν αυτό πρέπει να το καταλάβουν πρώτοι οι ... “από κει”, οι οποίοι ΚΑΙ στις εκλογές έδειξαν ότι μάλλον είναι πιο “τοπικιστές” (και ίσως κάποιοι να πουν ότι καλά κάνουν....)”

Μου έκανε εντύπωση που δεν ... “τσίμπησε” κανένας...
Και όμως η κουβέντα στις παρέες, γυρνάει συχνά στο θέμα “Βαθύ-Καρλόβασι”, ενώ έχουμε δει και ... τραβηγμένες αντιδράσεις γύρω από αυτό...
Θα θυμήσω τί έγινε με το Πανεπιστήμιο (όταν οι Βαθιώτες κατέλαβαν τη Νομαρχία), τί έγινε όταν ο “Αίολος” αποφάσισε να “πιάνει” μόνο Βαθύ (και οι Καρλοβασίτες κήρυξαν ... μπουκοτάζ), τί “κράξιμο” έφαγε ο νομάρχης σε συγκέντρωση του Εμπορικού Συλλόγου πριν δυο (?) χρόνια, όταν ... τόλμησε να πει ότι είναι νομάρχης όλου του νομού....
Είμαι από αυτούς που (σε κατ' ιδίαν συζητήσεις) είχαν υποστηρίξει την ίδρυση του Μαθηματικού στο Καρλόβασι.... Δεν ξέρω αν έκανα λάθος τότε, αλλά πίστευα (και τελικά το πιστεύω ακόμα, όσο κι αν με πονάει που δεν είναι εδώ το Πανεπιστήμιο...) ότι η Δυτική Σάμος ήταν πολύ “πίσω” και έπρεπε να της δοθεί μια ευκαιρία ανάπτυξης.
Είμαι και από αυτούς όμως, που πιστεύουν ότι είναι παράλογο να απαιτούμε από τα καράβια να πιάνουν δυο λιμάνια στο νησί, όταν νησιά με πολλαπλάσια κίνηση έχουν ένα...
Και από όσα έχω ακούσει, τείνω να καταλήξω πως τα λεφτά που “πέφτουν” στο λιμάνι του Καρλοβάσου, είναι απλά ... πεταμένα λεφτά...
Ξέρω ότι το “θέμα” είναι ... επικίνδυνο...
Δεν είναι σκοπός μου να αναζωπυρώσω “πάθη” ....
Απλά πιστεύω πως τα τριάντα χιλιόμετρα είναι πολύ λίγα για να μας χωρίζουν...
Απλά προτείνω να αρχίσουμε να λειτουργούμε σαν νησί, να ιεραρχήσουμε ανάγκες, να βάλουμε κοινούς στόχους και να διεκδικήσουμε όλοι μαζί....

Τρίτη 6 Νοεμβρίου 2007

Σαμιακά ... μπερδέματα ...

Ξαναδιαβάζοντας τα τελευταία “θέματα”, αλλά και εν όψει του εορτασμού της Ένωσης με την Ελλάδα, επανήλθε μια παλιά μου σκέψη, ένας -χρόνια τώρα- μόνιμος προβληματισμός....
Οι Σαμιώτες μοιάζουμε να έχουμε μια “σχιζοφρενική”, παράξενη, αντιφατική, τοπική συλλογική ιστορική μνήμη.
Αγωνιστήκαμε όσο λίγα μέρη της Ελλάδας για την “ένωση με τη μητέρα-πατρίδα”, κρατήσαμε όμως στην καρδιά μας μια ... νοσταλγία για την περίοδο του “ημιαυτόνομου καθεστώτος” της Ηγεμονίας που όσο κι αν προσπάθησαν οι μπροστάρηδες της σαμιώτικης διανόησης να απoβάλουμε, δεν τα κατάφεραν...
Βλέπεις περήφανα να στολίζουν τοίχους σε σπίτια του νησιού, ο Μπαρέτης και δίπλα ο Θυρεός....
Ο Λογοθέτης και δίπλα η σημαία της Ηγεμονίας....
Σε μια άκρη της καρδιάς μας οι Γιαγάδες, στην άλλη ο Σοφούλης...
Άγνοια της ιστορίας μας ή οι πόθοι μας και η διάψευσή τους δίπλα – δίπλα;
Είναι αλήθεια πως σχεδόν ό,τι κοσμεί το νησί, δημιούργημα της εποχής της ηγεμονίας είναι...
Και ό,τι θρηνούμε που δεν υπάρχει πια, επί ηγεμονίας το χτίσαμε...
Το πάλαι ποτέ πριγκηπάτο έδωσε τη θέση του σε μια μίζερη παραμεθόριο....
Το Ηγεμονικό Μέγαρο “έπεσε” και τα ... Τουριστικά ακίνητα δε μας ... πουλάνε το ΧΕΝΙΑ που χτίστηκε στη θέση του (!!)
Επιτυχία (!) θεωρήθηκε η παραχώρηση του παλιού Βουλευτηρίου στο Δήμο (!!)
Στη Μαυρογένειο προσέθεσε η σύγχρονη Πολιτεία τις λυόμενες παράγκες!!
Στον Ηγεμονικό Κήπο προσέθεσε μόνο ... τραπεζοκαθίσματα...
Τα κτίρια της Αλυκής ερειπώνουν...
Το Δικαστικό Μέγαρο μετά την καταστροφή του ακόμα ... επισκευάζεται...
Η Καθολική Εκκλησία περιμένει τον πρώτο σεισμό, φιλοξενώντας το κινέζικο.......
Το Τελωνείο.....
Τα ταμπάκικα και το καπνοκοπτήριο ....
Δίπλα στο Πασχάλειο χτίστηκε το “Γερμανικό”, “εμπνευσμένο” νέο Μουσείο...
Η παραλιακή ξηλώθηκε από το λιθόστρωτο για να αντικατασταθούν με τσιμεντόπλακες μιας χρήσεως...
Η Δημοτική αγορά γκρεμίστηκε γιατί ήταν πιο ... εύκολο (και πιο συμφέρον....) από το να επισκευαστεί.....
Οι σωλήνες της ύδρευσης και της αποχέτευσης της Ηγεμονίας εξυπηρετούν ακόμα πολλές γειτονιές της Πρωτεύουσας ενώ ο Βιολογικός μοιάζει (ελπίζουμε όχι πια μακρινό) όνειρο...
Το ηγεμονικό Τυπογραφείο και Νοσοκομείο έγιναν το ... πλήρως εναρμονισμένο με τον χώρο θηριώδες “Διοικητήριο'...
Και ακόμα το υπέροχο κτίριο με την κλειστή αυλή όπου στεγαζόταν μέχρι πρόσφατα το Υγειονομικό στο Κεφαλοπούλου και είχε αρχικά κτιστεί για τη στέγαση του Ιεροδιδασκαλείου, γκρεμίστηκε για να φτιαχτούν ΣΟΑ...
Κανείς δε διανοήθηκε βέβαια ποτέ να "στήσει" την προτομή κάποιου ηγεμόνα.
Όλοι τους μισήθηκαν ή περιφρονήθησαν από τους Σαμιώτες ή στην καλύτερη περίπτωση, γρήγορα ξεχάστηκαν...
Η περίοδος όμως εκείνη, με τα σχετικά της προνόμια και τις ιδιαίτερες ιστορικο-κοινωνικο-οικονομικο-πολιτικές συνθήκες που επικρατούσαν, άφησε στους Σαμιώτες μια λαμπερή, ζωντανή μνήμη, μαζί με ένα μεγάλο ... “αυτό ήταν λοιπόν;...”
Γεμίσαμε την πόλη με προτομές του Σοφούλη... Κι ας μη γνωρίζουμε οι “πολλοί” τί έκανε ΣΑΝ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ για το νησί....

Πέμπτη 1 Νοεμβρίου 2007

Πολύ αργά για δάκρυα.....

“Το 1907, επειδή το Μοναστήρι της Αγίας Ζώνης ήταν ακατάλληλο για Ιεροδιδασκαλείο, έγινε μεταξύ του Δημοσίου και του Συλλόγου “η Ανατολή”, νέα σύμβαση με τον όρο το Δημόσιο να αναλάβει την υποχρέωση να οικοδομήσει στη θέση “Ρεπανά” του Λιμένος Βαθέος νέο κτίριο για Ιεροδιδασκαλείο και σύμφωνα με σχέδιο που θα ενέκρινε ο Σύλλογος.
.....
Από το Μηχανικό της Ηγεμονίας έγινε το σχεδιάγραμμα κατόψεως του πρώτου και δευτέρου ορόφου.
.....
Αργότερα (1911), ο νέος πρόεδρος του Συλλόγου Επ. Κυριακούλης ήλθε σε συνεννόηση με τον Ηγεμόνα Κοπάση, ώστε να συνεχιστούν οι εργασίες (που είχαν διακοπεί λόγω πολιτικών ανωμαλιών).
Χάρη στο άτοκο δάνειο του Πασχάλη και την ετήσια επιχορήγηση του Ιεροδιδασκαλείου, άρχισε να οικοδομείται κτήριο τέλειο τόσο από υγιεινής όσο και από παιδαγωγικής απόψεως.
Το κτήριο αυτό θα ήταν διώροφο κατά το σχέδιο του Μηχανικού.
Στον εσωτερικό του χώρο θα είχε αυλή αρκετά μεγάλη.
Η προς τη θάλασσα πλευρά του Ισογείου θα περιελάμβανε το Διευθυντήριο, τη Βιβλιοθήκη, το Αμφιθέατρο, και τη Μεγάλη αίθουσα των τελετών.
Στην αριστερή πλευρά και στο μέσο αυτής θα ήταν ο Ναός και πλάγια αυτού αίθουσες παραδόσεων.
Στη δεξιά πλευρά ευρυχωρότατο εστιατόριο με τους βοηθητικούς χώρους και στην πλευρά της εισόδου, διάφορες υπηρεσίες και αποθηκευτικοί χώροι.
Ο πάνω όροφος θα περιλάμβανε τα υπνοδωμάτια των καθηγητών, του Διευθυντού, των μαθητών και το Νοσοκομείο.
Γύρω από το κτήριο υπήρχε μεγάλη έκταση για Γυμναστήριο, για Σχολικό Κήπο και άλλες χρήσεις.
Το κτήριο όμως αυτό δε χρησιμοποιήθηκε από το Ιεροδιδασκαλείο, γιατί ώσπου να ολοκληρωθεί το έργο, έγινε η Ένωση της Σάμου με την Ελλάδα, διακόπησαν οι εργασίες και το Ιεροδιδασκαλείο το 1914 καταργήθηκε.
Το Δεκέμβριο του ίδιου χρόνου η Επιτροπεία δώρησε το μισοτελειωμένο κτήριο με συμβόλαιο στο Ελληνικό Δημόσιο για να το αποπερατώσει και εγκατασταθεί σε αυτό το 3τάξιο Διδασκαλείο Αρρένων.
Δυστυχώς όμως και πάλι παρέμεινε ατελές επί πολλά χρόνια. Σήμερα (1975) έχει επισκευασθεί μόνο το ισόγειο και έχει εγκατασταθεί σε αυτό η Στρατιωτική Σχολή Μονίμων Υπαξιωματικών.”
Αυτά μαθαίνουμε από τον κο Π. Διακογιάννη σε άρθρο του στη Σαμιακή Επιθεώρηση (τ.ΣΤ21).
Η συνέχεια;
Η ΣΣΜΥ έκλεισε, το κτίριο στέγασε το υγειονομικό και το στρατιωτικό νοσοκομείο και αφέθηκε στη ... “φροντίδα” του Στρατού.
Όταν υπηρετούσα εκεί, σε ερωτήσεις μου για το κτίριο, το οποίο μου είχε κάνει τρομερή εντύπωση, μου δινόταν μόνο η απάντηση πως “αν δεν ήταν διατηρητέο, θα το είχε γκρεμίσει ο Στρατός”....
Τελικά, μάλλον ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΔΙΑΤΗΡΗΤΕΟ....
Και ο Στρατός ΤΟ ΓΚΡΕΜΙΣΕ για να φτιάξει τα νέα ΣΟΑ...
Φαίνεται πως δεν υπήρχαν άλλα οικόπεδα ή ίσως οι Στρατιωτικοί έπρεπε να ζουν σε “γκέτο”, μακριά από την υπόλοιπη κοινωνία....
Θα ήθελα να ήξερα αν δόθηκε γι' αυτό κάποια άδεια (αν χρειάζεται...) από την Αρχιτεκτονική Επιτροπή, ή κάποια άλλη αρμόδια υπηρεσία....
Θα ήθελα να ήξερα και ποιοί υπέγραψαν την άδεια αυτή........
Για αντίδραση των Σαμίων βέβαια, ...... ούτε λόγος........

Για να μη γκρινιάζουμε μόνο.... (και καλό μήνα!)

Ο κος Μανόλης Νικολαίδης μας έχει χαρίσει όμορφες νοσταλγικές στιγμές από το παρελθόν της πόλης μας με τα βιβλία του.
Πρόσφατα, μαζί με τη σύζυγό του, μας χάρισαν και μια υπέροχη εικόνα στην παραλία, με την ανακαίνιση του σπιτιού τους (κατ.1900), το οποίο ήταν το πρώτο εργοστάσιο σιγαρέττων του Μεγάλου Ευεργέτη Αλέξανδρου Πασχάλη, αλλά και η “Μαιευτική-Γυναικολογική Κλινική του εν Παρισίοις ειδικώς σπουδάσαντος ιατρού” Ι.Μ. Νικολαίδη, “η Αγία Ζώνη”.


Όμως και δυο νέα παιδιά, η Μαριάννα Ασλάνη και ο Παμήνος Ελληνικάκης, τους οποίους έχω τη χαρά να γνωρίζω, μας έδειξαν πώς θα μπορούσε να αναπτυχθεί η πόλη, κρατώντας το χρώμα της και διασώζοντας τις μνήμες της.
“Πιέζοντας” τις οικονομικές τους δυνατότητες, αποφάσισαν να ανακαινίσουν το υπέροχο αρχοντικό του Ασλάνη πάνω από τις Εργατικές Κατοικίες (κατ.1906) που στέγαζε τη Χειρουργική Κλινική του ιατρού Χρήστου Καμπούρη (και “πρόσφατα” το ξενοδοχείο “Μαριάννα”), αντί να ... “αξιοποιήσουν” το μεγάλο οικόπεδο....

Θέλω να τους ευχαριστήσω και τους τέσσερες.
Μακάρι το παράδειγμά τους να το ακολουθήσουν κι άλλοι....
Έτσι κι αλλιώς, ελάχιστα πια κτίρια στην πόλη συντηρούν την ιστορική μνήμη....
Υπάρχουν όμως ΑΚΟΜΑ μερικά.... (και θα επανέλθουμε.....)

Δευτέρα 29 Οκτωβρίου 2007

Μαυρογένης και .... Μαυρο-χάλι

Στις 18 Μαρτίου του 1902 έρχεται από την Κωνσταντινούπολη στη Σάμο και αναλαμβάνει καθήκοντα ο νέος ηγεμόνας Αλέξ. Μαυρογένης. Στις 06 Ιουνίου του ίδιου έτους, αποφασίζεται η ίδρυση Επαγγελματικής Σχολής “δια της μεταρρυθμίσεως μοναστηριακού κτιρίου” στο Μαλαγάρι.
Ο ηγεμόνας διαθέτει εξ ιδίων το ποσό των 500 εικοσάφραγκων για την κατασκευή του κτιρίου και η Συνέλευση αποφασίζει να δοθεί το όνομα “Μαυρογένειος” στην νεοιδρυόμενη Σχολή.
Στη “Μαυρογένειο” φοιτούν αγόρια και κορίτσια άνω των 13 ετών, τα μεν αγόρια στα τμήματα ξυλουργίας, υποδηματοποιίας και σιδηρουργίας, τα δε κορίτσια στα τμήματα ραπτικής ασπρορούχων και κεντήματος, ταπητουργίας, υφαντουργίας και (αργότερα) πυρογραφίας, αγγειοπλαστικής και ανθοποιίας.
Από τους μαθητές και μαθήτριες, δεν επιτρέπεται να φοιτούν πάνω από 20 ανά τμήμα, που να γνωρίζουν γραφή, ανάγνωση και τις τέσσερες πράξεις της αριθμητικής(!!!).
Οφείλουν δε όλοι “κατά δεκαπενθήμερον να λούονται εν τοις λουτροίς της Σχολής” (!!!!), “συσσιτούσι δε χωριστά έκαστον φύλον την μεσημβρίαν εν τη Σχολή, παρεχομένου αυτοίς λιτού προγεύματος....”
Η σχολή δέχεται παραγγελίες κατασκευής αντικειμένων προς πώληση, ενώ οκταήμερος έκθεση των κατασκευών λαμβάνει χώρα κατά την επέτειο του ονόματος του ιδρυτή ηγεμόνα.
Την ανώτερη διεύθυνση της σχολής έχει εφορία από τρεις πολίτες Σαμίους και τέσσερες Κυρίες ή Δεσποινίδες.
Συνιστάται ειδικό ταμείο, ιδρύεται Ταμιευτήριο για τους μαθητές και επιτρέπεται η έκδοση λαχείου.
Την 1η Σεπτεμβρίου του 1906 παραχωρείται “προσωρινώς” το κτίριο της Μαυρογενείου για τη στέγαση του Ιεροδιδασκαλείου του Συλλόγου Μικρασιατών “Ανατολή” μέχρι να διασκευασθεί χώρος στη Μονή της Αγίας Ζώνης.(Τα σχέδια άλλαξαν αργότερα, καθώς κρίθηκε ακατάλληλος ο χώρος της Μονής και αποφασίστηκε η ανέγερση νέου κτιρίου στη θέση “Ρεπανά”. Η ανέγερση του νέου κτιρίου άρχισε, αλλά το Ιεροδιδασκαλείο δεν πρόλαβε να στεγαστεί. Αυτή όμως, είναι μια άλλη πικρή ιστορία που θα γράψω σε άλλο post.....)
Μετά την Ένωση με την Ελλάδα, το 1914, το Ιεροδιδασκαλείο καταργείται....
Από κει και ύστερα τα πράγματα εξελίσσονται .... “νεοελληνικά”.... Αυτό το κτίριο που μέχρι πρόσφατα χρησιμοποιήθηκε σαν Τεχνικό και Επαγγελματικό Λύκειο με την προσθήκη (βεβαίως-βεβαίως) των άθλιων λυόμενων, σήμερα “αξιοποιείται” και σαν χώρος στάθμευσης δημοτικών (?) μηχανημάτων και οχημάτων....
ΜΗΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙΡΟΣ ΝΑ ΑΡΧΙΣΟΥΜΕ ΝΑ ΔΕΙΧΝΟΥΜΕ ΟΤΙ ΣΕΒΟΜΑΣΤΕ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΜΟΧΘΟΥΣ ΤΩΝ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΩΝ ΓΕΝΕΩΝ;
ΜΗΠΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΚΡΕΜΙΣΤΟΥΝ ΤΩΡΑ ΟΙ ΠΑΡΑΓΚΕΣ ΤΟΥ ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗ ΚΑΙ ΝΑ ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΘΟΥΝ ΤΑ ΑΠΟΡΙΜΜΑΤΟΦΟΡΑ ΚΑΙ ΟΙ ΓΕΡΑΝΟΙ; ΛΕΩ, ΜΗΠΩΣ;;;;;
ΜΗΠΩΣ ΠΑΛΙ, ΤΕΤΟΙΕΣ ΠΑΡΑΓΚΕΣ ΤΑΙΡΙΑΖΟΥΝ ΣΤΗΝ ΑΙΣΘΗΤΙΚΗ ΜΑΣ, ΤΕΤΟΙΟΙ ..... ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΔΕΣ ΠΟΥ ΕΙΜΑΣΤΕ;;;;;;;;;;;;;

Κυριακή 28 Οκτωβρίου 2007

ο παππούς μου και η σημαία

Ο παππούς ήταν ένας άνθρωπος απλός, εργάτης της Γης.
Το πιο μεγάλο ταξίδι που έκανε στη ζωή του ήταν σαν έφυγε από το νησί του και πήγε να πολεμήσει για την πατρίδα του στα ξένα, άγνωστα σε κείνον μέχρι τότε, μακρινά, χιονισμένα βουνά της Αλβανίας.
Ο παππούς δεν ήταν ένας ήρωας.
Δεν είχε τίποτα με τους Ιταλούς.
Δεν έφυγε χαρούμενος που πήγαινε να σκοτώσει και να σκοτωθεί.
Ήταν ένας ήσυχος νέος του χωριού που ήταν ερωτευμένος και του άρεσαν τα γλέντια.
Αγκάλιασε τους δικούς του, έσφιξε τα χείλια να μη δακρύσει και κίνησε για τον πόλεμο.
Δε γύρισε με μετάλλια.
Γύρισε μονάχα με ψείρες, μια κουβέρτα δανεική, σκληρές αναμνήσεις και ένα μπέρδεμα στην καρδιά του για τις νίκες, για τους φίλους του που χάθηκαν, για την ήττα, για την οπισθοχώρηση.
Γύρισε με ψηλά το κεφάλι, με την περηφάνεια πως έκανε το χρέος του.
Ο παππούς μου δεν πήρε μέρος στον Εμφύλιο.
Έζησε πολλά χρόνια ακόμα, έκανε παιδιά και εγγόνια και δούλεψε μέχρι τα γεράματά του.
Οι αναμνήσεις του δεν έσβυσαν ποτέ.
Εκείνος έσβυσε ήσυχα σε ένα νοσοκομείο.
Για τον παππού μου, για τους παππούδες μας, ήρωες του πολέμου και της αντίστασης, αλλά και τους άλλους, εκείνους τους ήρωες της δουλειάς και της ζωής, έβαλα σήμερα τη σημαία στο μπαλκόνι μου.
Όχι για κάποιους νεοέλληνες πολεμοχαρείς και πολεμοκάπηλους...
Όχι για τους Ελληναράδες του ψευτοτσαμπουκά και της αρπαχτής...
Όχι για τους “πατριώτες” του καναπέ, του φραπέ, του ρατσισμού, της αντίδρασης και του προπηλακισμού των αλβανόπουλων.
Την έβαλα περήφανα για να θυμάμαι τους παππούδες μας.
Γι' αυτούς που χάθηκαν και γι' αυτούς που έζησαν.
Την έβαλα και για να θυμάμαι τους μαυραγορίτες, τους δοσίλογους και τους χαφιέδες...
Και δεν τη χαρίζω κανενός.....

Κυριακή 21 Οκτωβρίου 2007

ψηφοφορίες, αμπελοφιλοσοφίες και άλλα ...

Μπαίνοντας στο λιμάνι του Βαθιού με το καράβι, διαπιστώνει εύκολα καθένας, πώς έχει αλλάξει ο τρόπος ανάπτυξης της σύγχρονης πόλης σε σχέση με την παλιά.
Αν το χαρακτηριστικό της ανάπτυξης του προηγούμενου αιώνα ήταν η συγκέντρωση σπιτιών σε ευδιάκριτους πυρήνες – γειτονιές, τα νέα σπίτια που χτίστηκαν και χτίζονται, μοιάζουν κατάμονα, σκορπισμένα, απομονωμένα...
Πολλοί οι λόγοι βέβαια, όπως οι όροι δόμησης για τις εκτός σχεδίου εκτάσεις, η απόκτηση αυτοκινήτων που επιτρέπει την ταύτιση της μόνιμης κατοικίας με την εξοχική, οι ... εξωφρενικές τιμές των οικοπέδων στο κέντρο της πόλης, αλλά και η βελτίωση του μέσου βιοτικού επιπέδου και οι εξ αυτού ανακύψασες αυξημένες ανάγκες σε χώρους που σε κάποιες περιπτώσεις (όχι λίγες)έχουν οδηγήσει σε νεοπλουτίστικες υπερβολές ...
Φοβάμαι όμως ότι υπάρχει και ένας “βαθύτερος” λόγος για αυτή την ... “αναδιάταξη” του πολεοδομικού ιστού...
Ο διαφορετικός – μοντέρνος τρόπος αντίληψης του “άλλου”.
Κάποτε η γειτονιά έπαιζε ρόλο κοινωνικό.
Συμπαραστεκόταν στις δύσκολες στιγμές του σπιτιού, ήταν παρούσα στις χαρές, το νυχτέρι στη γειτονιά ήταν τόπος συνάντησης και ανταλλαγής νέων και απόψεων, όπως και τα καφενεία, οι φούρνοι και τα μπακαλικάκια που ήταν σκορπισμένα στην πόλη για να εξυπηρετούν όλες τις συνοικίες.
Κάποτε “κοροιδεύαμε” τον νεο-αστικό τρόπο ζωής της πολυκατοικίας των μεγαλουπόλεων όπου δεν ήξερε ο καθένας ποιός μένει δίπλα...
Σήμερα, σε πολλές περιπτώσεις το ίδιο γίνεται και στη Σάμο...
Φταίει άραγε μόνο ότι κάποιοι “γείτονες” είναι “ξενόφερτοι” και περαστικοί υπάλληλοι, δάσκαλοι, στρατιωτικοί; Ή μήπως απλά, δε μας ενδιαφέρει πια ποιος μένει στο διπλανό σπίτι, αρκεί να μη μας ενοχλεί;
Προς μια νέα συλλογικότητα λοιπόν, πιο διευρυμένη και έξω από τα στενά όρια της γειτονιάς ή περιχαράκωση στη μικρή μας ατομικότητα με σύμμαχο μια καλή περίφραξη και την τηλεόρασή μας;
Η αδυναμία μας να διεκδικήσουμε και αυτά τα αυτονόητα, μήπως ξεκινάει από αυτή τη νέα κοινωνική πραγματικότητα όπου “κόλαση είναι οι άλλοι” και “δε βαριέσαι – εγώ νά 'μαι καλά...”
Μήπως και μεις εδώ, που γνωριζόμαστε μόνο με τα ψευδώνυμά μας και ωστόσο μοιάζουμε να΄χουμε τόσα κοινά, βολευόμαστε στην απρόσωπη επικοινωνία από την “ασφάλεια” του σπιτιού μας;
Στην ερώτηση της προηγούμενης εβδομάδας, δείξαμε ότι έχουμε ... χιούμορ ή εννοούσαμε τις ψήφους μας;
Ισοψήφισαν το ... “παίρνουμε τα όπλα” με το ... “κάνουμε μόκο” και το ... “κάνουμε πάρτυ”!!!
Είναι οι ... τάσεις που επικρατούν;;;
Από τη διάθεση για .... ένοπλη επαναστατική δράση (!!!!) μέχρι την κυνική (αλλά και ρεαλιστική...) διαπίστωση της πραγματικότητας....
Και κάπου, σε κάποιους, μια διάθεση για επαφή, μια προσπάθεια να ... ξεφύγουμε, αλλά και να “βρεθούμε” πιο ανθρώπινα, με μια ... “εφηβική” ανέμελη διάθεση...
Τι λέτε λοιπόν;;;

Αμφίλισσος

Όταν ξεκίνησα αυτήν εδώ την προσπάθεια, είχα κατά νου να θέσω τρία-τέσσερα προβλήματα ή στόχους και αν υπήρχε ανταπόκριση, να ξεκινούσαμε μετά από έναν εξαντλητικό διάλογο, τη διεκδίκηση, τη δράση, τη δρομολόγηση κάποιων λύσεων.
Είναι και ο λόγος που δεν άνοιξα μέχρι τώρα “μεγάλα” θέματα όπως ο βιολογικός ή η διαχείριση των υδάτινων πόρων (μαζί φυσικά με την ... ανεπάρκειά μου να αναπτύξω σοβαρά αυτά τα ζητήματα)
Από την άλλη βέβαια, φαίνεται ότι και τα θέματα είναι πολλά και εμείς οι συμμετέχοντες πέφτουμε στην ... παγίδα της επικαιρότητας των blog, να κάνουμε ένα σχόλιο στο τελευταίο post και εκεί να ... ξεμπερδεύουμε...
Θα επανέλθουμε όμως σε αυτό...
Την Κυριακή που πέρασε, ξεκαθαρίζοντας τα ντουλάπια μου βρήκα μια στοίβα παλιά τεύχη της “Βίγλας”.
Στεναχωρέθηκα όταν ξεφυλλίζοντάς τες, θυμήθηκα πόσα θέματα πέρασαν από εκεί χωρίς ποτέ να δοθεί κάποια λύση...
ΧΕΝΙΑ, πλατεία, εργοστάσιο ΔΕΗ, Βιολογικός, Αλυκές, Διαχείριση υδάτινων πόρων, πλακόστρωτο παραλίας, Μαλαγάρι και Μαούνες, Βιολογική Γεωργία, Κάβο-Φονιάς, Λατομεία, Ανακύκλωση, Μόλυνση θαλασσών, Δενδροφυτεύσεις και Πρόληψη πυρκαγιών και και και....
Την προηγούμενη έλαβα και ένα μήνυμα από το Θανάση τον Παπακωνσταντίνου που μας καλούσε σε ... βοήθεια για να σωθεί το ρέμα του Αμφίλισσου.
Από το .... 2001 βρήκα άρθρο στη Βίγλα που έβαζε φωνή μεγάλη για το Χησιό, για τον Ίμβρασο, για τον Αμφίλισσο και μιλούσε για “ζωή εν τάφω”, για “SOS”, για “χείλος της καταστροφής”, για τελευταία ευκαιρία”....
Παραθέτω το μήνυμα του Θανάση. Μπορεί η θεματολογία μας να είναι λίγο ... Βαθιώτικη αλλά το νησί είναι ένα και τα προβλήματα κοινά για “ανατολικούς” και “δυτικούς”, έστω κι αν αυτό πρέπει να το καταλάβουν πρώτοι οι ... “από κει”, οι οποίοι ΚΑΙ στις εκλογές έδειξαν ότι μάλλον είναι πιο “τοπικιστές” (και ίσως κάποιοι να πουν ότι καλά κάνουν....)

Οι επόμενες γενιές θα προλάβουν τον Αμφίλισσο;
Η Σάμος είναι ένα νησί που η περιορισμένη έκτασή και το έντονο ανάγλυφο του εδάφους της δεν επιτρέπει την παρουσία μεγάλων ποταμών. Ο μεγαλύτερος χείμαρρος που κυλά στη γη της είναι ο Αμφίλισσος, γνωστός ήδη από την Αρχαιότητα, που διατρέχει μεγάλο μέρος της νοτιοκεντρικής πλευράς του νησιού, πηγάζοντας από το φαράγγι κοντά στον Πύργο. Η διαδρομή κατά μήκος της κοίτης του είναι καταπράσινη και η παρουσία του νερού ευνόησε, πέρα από τη βλάστηση, τη δημιουργία οικισμών πέριξ των παρόχθιων ζωνών του.
Στο πέρασμα των αιώνων οι οικιστικές αυτές ζώνες μεγεθύνθηκαν και γνώρισαν τη μεγαλύτερη πληθυσμιακή άνθηση στις αρχές του 20ου αιώνα. Οι δραστηριότητες των κατοίκων περιστράφηκαν σχεδόν αποκλειστικά, σε απασχόληση απόλυτα συναφή με τη χρήση των νερών (αγροτικές και μεταποιητικές ασχολίες -νερόμυλοι- που οδήγησαν σε συγγενή εμπορική δραστηριότητα). Τα τελευταία πενήντα χρόνια η περιοχή, όπως και όλες οι ημιορεινές της χώρας και του νησιού, εγκαταλείφθηκε στη μοίρα της και η φθίνουσα δημογραφία οδηγεί στον ολοκληρωτικό αφανισμό χωριών όπως το Νιοχώρι και τα Σκουρέικα, κοντά στα οποία ρέει ο Αμφίλισσος.
Οι επίσημες αρχές δεν στάθηκαν ικανές να προβάλλουν ένα σχέδιο επιβίωσης αυτών των οικισμών, που να αποτρέπει αυτή την απευκταία εξέλιξη. Αλλά απεναντίας, αν κρίνουμε από την πρακτική του Δήμου Μαραθοκάμπου στον οποίο υπάγονται τα χωριά, φαίνεται να επιθυμεί την επίσπευση της εξαφάνισής τους από τον χάρτη.
Γιατί πως αλλιώς θα μπορούσε να χαρακτηρισθούν οι ενέργειές του να βάλει χέρι στο νερό του χειμάρρου για να καλύψει ανάγκες της υπόλοιπης επικράτειας του κι όταν μάλιστα δεν κατονομάζονται αυτές; Είναι χαρακτηριστικό ότι στη συγκέντρωση που έγινε στο Νιοχώρι, ο πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου του Μαραθοκάμπου ανέφερε για τη χρήση του νερού αρδευτικούς σκοπούς και ο αντιδήμαρχος ελάχιστα αργότερα μιλούσε για ύδρευση, χωρίς φυσικά να εναντιώνεται ο ένας ως προς τον άλλο…
Τα σχέδιο μιλάει για μάστευση στην κύρια πηγή του χειμάρρου, γεγονός που θα αποβεί μοιραίο για τη βλάστηση των παρόχθιων ζωνών, που αποτελεί ταυτόχρονα το μεγαλύτερο συγκριτικό πλεονέκτημα για την περιοχή και η εξουδετέρωση του θα ακυρώσει την όποια ενέργεια ανάκαμψης των δραστηριοτήτων στα κοντινά χωριά.
Απεναντίας και πέρα από την καθολική αντίθεσή τους σ’ αυτούς τους σχεδιασμούς, οι κάτοικοι διατρανώνουν προς κάθε κατεύθυνση ότι χρειάζεται να δειχθεί επιτέλους το ανάλογο ενδιαφέρον για την εγκαταλειμμένη περιοχή, με την ανακατασκευή του παλιού παραρεμμάτιου μονοπατιού, την αναπαλαίωση ενός από τους νερόμυλους που βρίσκονται εκεί και τη δημιουργία στοιχειωδών υποδομών για εναλλακτικές μορφές τουρισμού, δράσεις που μπορούν να αφυπνίσουν το ανθρώπινο δυναμικό, σε συνδυασμό με τις ήπιες κλιματικές συνθήκες που επικρατούν στο μεσημβρινό τμήμα του νησιού, αν φυσικά μας ενδιαφέρει και επιδιώκουμε πραγματικά την επιβίωση της ευρύτερης ημιορεινής ζώνης.
Με όλο το σκεπτικό που ήδη παραθέσαμε, επιδίωξή μας είναι να συγκεντρωθεί πλειάδα υπογραφών από τους κατοίκους της περιοχής, τους ευαίσθητους σε θέματα προστασίας περιβάλλοντος και ποιότητας ζωής συμπολίτες μας, όπου κι αν κατοικούν στο νησί, αφ’ ενός για να καταδειχθεί έμπρακτα η αντίθεσή μας σ’ αυτές τις πρακτικές, αφ’ ετέρου για να θυμηθούν για θετικές δράσεις οι αρμόδιοι τα ξεχασμένα χωριά του Αμφίλισσου (και όχι μόνο).
Θέλουμε να πιστεύουμε ότι η σημερινή Αρχή του Δήμου Μαραθοκάμπου θα επανεξετάσει τη στάση της και σε καμιά περίπτωση να μη θεωρήσει την παραγκωνισμένη περιοχή μας ως τον εύκολο στόχο διαφόρων επιδιώξεων της.
Η Συντονιστική επιτροπή: ΕΝΕΡΓΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΑΜΦΙΛΙΣΣΟΥ
Σταφυλάκης Κυριάκος πρόεδρος τοπικού συμβουλίου Νεοχωρίου, τηλ. 6932959096,
Γιακαλάρας Γεώργιος, μέλος τοπικού συμβουλίου Νεοχωρίου, τηλ. 6974773974,
Χατζηχρήστος Κώστας, δημοτικός σύμβουλος Μαραθοκάμπου, τηλ. 6944275310,
Γιακαλάρας Θεόφιλος τηλ. 2273024241, 6972204520,
Βαρώνος Γιάννης πρώην γραμματέας κοινότητας, τηλ. 2273037986,
Παπακωνσταντίνου Θανάσης, εκπρόσωπος Οικολόγων Πρασίνων, τηλ. 2273035811, 6974644577

Παρασκευή 19 Οκτωβρίου 2007

"Μικροαστικές" ανησυχίες ή καφρίλα χωρίς τιμωρία;

Στο λιμάνι του Πυθαγορείου, τρεις μέρες τώρα, χιλιάδες (κυριολεκτικά) νεκρά ψαράκια "κολυμπάνε" μαζί με τα σκουπίδια....
Σε ερώτησή μου για το τι συμβαίνει, πήρα τη (φυσικότατη) απάντηση ότι είναι από το ... ξεψάρισμα της τράτας και πετιούνται γιατί δεν .... πιάνουν τιμή....
Εκτός του ότι αποτελούν προφανή εστία μόλυνσης και δυσοσμίας, εκτός του ότι οι εναπομείναντες τουρίστες έχουν ξοδέψει ... μέτρα φιλμ φωτογραφίζοντάς τα, αναρωτιέμαι αν επιτρέπεται αυτή η ... γενοκτονία... που ξεπερνάει τα όρια της βαρβαρότητας απέναντι στη φύση.

Και αν τελικά είναι παράνομοι αυτοί που γέμισαν το Πυθαγόρειο νεκρά ψάρια, το Λιμεναρχείο ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΠΑΡΕΙ ΕΙΔΗΣΗ;

Τετάρτη 17 Οκτωβρίου 2007

ΚΕΝΤΡΟ ΥΠΟΔΟΧΗΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ 2

Μου το έστειλε ο Ευπαλίνος και το παραθέτω:

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ
Συγκέντρωση Διαμαρτυρίας τη Παρασκευή 19/10/2007 ώρα 17:30 έξω από το Κέντρο Κράτησης Προσφύγων (δίπλα στον Άγιο Σπυρίδωνα) στη πόλη της Σάμου.


ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ:
- Άμεσο κλείσιμο του υπάρχοντος κέντρου κράτησης – απελευθέρωση όλων των κρατουμένων προσφύγων - μεταναστών.
- Κέντρα υποδοχής και όχι κράτησης
- Συνθήκες διαβίωσης των προσφύγων σύμφωνες με τις διεθενείς συμβάσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα.
- Ουσιαστική πρόσβαση στο άσυλο.

ΚΙΝΗΣΗ ΣΑΜΟΥ ΓΙΑ ΤΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ - ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΣΤΗ ΣΕΛΙΔΑ ΤΩΝ ΕΝΕΡΓΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ ΣΑΜΟΥ:
http://samos.wordpress.com/

Κυριακή 14 Οκτωβρίου 2007

Περί βιβλιοθήκης ή αλλιώς..................... Ε καημένε κε Ρίγλη....

“Εάν ενθυμούμαι καλώς, κατά την τελευταίαν επταετίαν ουδέποτε συνήντησα εμπεριστατωμένην αρθρογραφία ή τουλάχιστον σχόλιον τι το οποίον να αφορά τα της Δημοσίας Βιβλιοθήκης.
Ο προσεκτικός επισκέπτης του πνευματικού αυτού ιδρύματος, θα διαπιστώσει τρομεράς στοιχειώδεις ελλείψεις αι οποίαι δεν συνάδουν προς μίαν πόλιν ως η ημετέρα με την μακράν της πνευματικήν παράδοσιν...
Χρειάζεται βιβλιοδέτησις, ώστε η συνεχής χρήσις να μην καταστρέφει τα βιβλία, όπως συμβαίνει εις την βιβλιοθήκην μας όπου λόγω του ότι η πλειότης των βιβλίων είναι άδετος, τα παλαιά έχουν σχεδόν διαλυθεί.
Επίσης χρειάζεται μία σημαντική δαπάνη διά την κατασκευήν συγχρονισμένων θηκών διότι αι παλαιαί ανοικταί τοιαύται αφήνουν απροστάτευτα τα βιβλία εκ της σκόνης και της υγρασίας.
Γενικώς το κτίριον χρήζει επισκευών, ιδιαιτέρως δε ο πρώτος όροφος.
Εξωτερικώς δε ο κήπος του κτιρίου θα ήτο καλόν να καλλωπισθή διότι τούτο θέλει προσδώση εις τη βιβλιοθήκην περισσοτέραν αίγλην και καλαισθησίαν.”

Δεν έχω τίποτα άλλο να προσθέσω.....


Υ.Σ. Δεν κάνω ... πλάκα παραπάνω με τη γλώσσα....
Είναι άρθρο από την εφημερίδα ΣΑΜΙΑΚΗ, του καθηγητή κου Π. Ρίγλη του φύλλου της 29ης Απριλίου του ...........1963 (!!)
Ελπίζω να μη μας διαβάζουν μετά από 40 χρόνια και λένε ... ε τους καημένους......

Πέμπτη 11 Οκτωβρίου 2007

ΓΙΑ ΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΥΠΟΔΟΧΗΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ

Τις μέρες αυτές συζητήθηκε πολύ το θέμα του "κέντρου υποδοχής μεταναστών" και γράφησαν αρκετά, τόσο στον τοπικό τύπο όσο και στο διαδίκτυο. (Δείτε Κοινωνία Ενεργών Πολιτών, Samosnet, αλλά και μια πιο ανοικτή συζήτηση για τη μετανάστευση που ξεκίνησε σήμερα ο "Τσουκνίδας".)
Ίσως φαίνεται προκλητικό τη στιγμή που συνάνθρωποί μας ζουν σε αυτές τις ΑΘΛΙΕΣ συνθήκες που επικρατούν στο κτίριο της πρώην Αστυνομίας, τη στιγμή που στις νέες εγκαταστάσεις, τα έξοδα για συρματοπλέγματα μοιάζουν να ξεπέρασαν τα έξοδα για εξασφάλιση ανθρώπινων συνθηκών, εμείς να ασχολούμαστε με την ... Πινακοθήκη και το ΧΕΝΙΑ...
Δεν πρόκειται για αδιαφορία...
Απλά πιστεύω ότι το θέμα ΔΕ ΣΗΚΩΝΕΙ ΣΥΖΗΤΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ.
ΑΜΕΣΗ ΔΡΑΣΗ χρειάζεται.
Αν νομίζετε λοιπόν ότι μπορείτε να βοηθήσετε με οποιονδήποτε τρόπο, επικοινωνήσετε με τα παιδιά της Κίνησης για τα ανθρώπινα δικαιώματα - αλληλεγγύης στους πρόσφυγες....

Τρίτη 9 Οκτωβρίου 2007

ΜΟΥΓΚΑ ΣΤΗ ΣΤΡΟΥΓΚΑ .......................... ή ... ΣΑΜΟΣ - ΑΤΕΛΕΙΩΤΗ ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΗ

Σήμερα δικάστηκαν οι.... 20 (!!!) μηνύσεις σε ... "κάποιο" μπαρ της πόλης μας, για διατάραξη κοινής ησυχίας και ... ύπαρξη ηχείων έξω (!!)
Η απόφαση ήταν ΑΘΩΩΤΙΚΗ για τη διατάραξη κοινής ησυχίας, αλλά .... εικοσάκις καταδικαστική για τα ηχεία...
Το αίτημα του συνηγόρου να συνδεθούν τα δύο παραπτώματα (δηλαδή αν δεν ενοχλείς τους περιοίκους, να μην καταδικάζεσαι για ηχεία) απερρίφθη....
Με άλλα λόγια, ασχέτως της ώρας, ασχέτως με το αν δεν ενοχλείς κανέναν, ασχέτως με το πόσο δυνατά “παίζεις”, άπαξ και έχεις ηχείο σε εξωτερικό χώρο, είσαι παράνομος ...
Και εφόσον .... “συλληφθείς” “παράνομος” τρεις φορές, ο Δήμος σε σφραγίζει, χωρίς καν να περιμένει να δει αν θα αθωωθείς ή όχι από τα δικαστήρια...
Βέβαια, για να μην κλείσουν όλα τα μαγαζιά μες στον Αύγουστο, ξεκινάνε τις ενστάσεις στη Σύρο, ελπίζοντας να τους δώσουν ... παράταση μέχρι τις αρχές Σεπτέμβρη....
Και αν δεν τα καταφέρεις, τότε απολύεις το προσωπικό σου, βάζεις και μια μαύρη σημαία και πας για ...μπάνια.... (αυτό πάλι φέτος το γλυτώσαμε....) Τί χρειάζονται οι καφετέριες και τα μπαράκια μες στο καλοκαίρι;
Έτσι λέει ο νόμος, έτσι πορευόμαστε...
Αυτό ισχύει και για καφέ και για ταβέρνες και για μπαρ και για καφενεία...
Και φυσικά εφαρμόζεται .... σε όλη την Ελλάδα!!!!
Ουδέν σχόλιον....

Κυριακή 7 Οκτωβρίου 2007

"Υπαρξιακοί" προβληματισμοί....

Το "θέμα" ανακύπτει από μόνο του...
Τί νόημα έχει αυτός εδώ ο ... δικτυακός τόπος συνάντησης και που θα φτάσει...
Είναι απλά ένας τρόπος εκτόνωσης;
Ένας χώρος γκρίνιας;
Μια φωνή διαμαρτυρίας; (Και αν ναι, ποιος την ακούει;)

Η "αγωνία" μου ήταν από την αρχή, η συμμετοχή σας.

Μόνο αν υπάρχει διάλογος έχει νόημα αυτή η προσπάθεια και κάποια θέματα (π.χ. ΧΕΝΙΑ, ΠΑΙΔΕΙΑ) έδειξαν ότι αυτός ο διάλογος ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ....
΄
Κάποια άλλα θέματα μοιάζουν να μην ενδιαφέρουν κανέναν (!!!), όπως η Πινακοθήκη (δεν το περίμενα είναι η αλήθεια....) ή πολύ λίγους, όπως η Φραγκόκλησσα...

Σε κάποια τέλος μπήκε επιτακτικό το ερώτημα του τρόπου δράσης μας (αυτοκίνητο, προτομή)
Έτσι, η Angelina έγραψε:

"Και τώρα να πούμε κάτι σοβαρό. Όλες αυτές τις ιδέες θα τις κρατήσουμε για μας ή θα τις μεταφέρει κάποιος στον κ. Πετρούσκα;"

Ο Dim:

"Με αυτό θέλω να υπενθυμίσω στο ρομαντικό και ιδεολόγο dino ότι ναι μεν έχει δίκιο για την απομάκρυνση της συγκεκριμένης προτομής, αλλά το αίτημά του δεν υπάρχει περίπτωση να υλοποιηθεί από την οποιαδήποτε Δημοτική Αρχή λόγω ακριβώς της ισχύος των media που εκφράζονται μέσω του κ. Τσαρούχα. Μόνο αν μαζευτούμε όλοι οι διατιθέμενοι να απομακρύνουμε την προτομή και το πραγματοποιήσουμε βιαίως αδιαφορώντας για τις όποιες επιπτώσεις."

Η αφεντιά μου:

"Δεν είσαι ο πρώτος που μου το προτείνει. Την ίδια σκέψη είχαν και άλλοι δύο φίλοι σε κατ' ιδίαν συζήτηση.Είναι τελικά δημοκρατική συμπεριφορά αυτή; Δικαιολογεί η αγανάκτησή μας για τους κρατούντες (γενικώς) την αυτοανακήρυξή μας σε ... μασκοφόρους τιμωρούς;; Και τέλος πάντων, πόσοι ενδιαφέρονται για "μικροπράγματα", όπως η Ιστορία μας ή η επιβεβλημένη δικτατορία των media και των υπαλληλίσκων τους;; Η σιωπή και η αδιαφορία των υπολοίπων μας νομιμοποιεί να θεωρήσουμε εαυτούς "πρωτοπορία"; Εγώ θεώρησα πάντως ότι έπρεπε να ξαναβάλω το θέμα σε δημόσιο διάλογο, να θέσω προ των ευθυνών τους τους .... άρχοντές μας, να υψώσω τη μικρή μου φωνή να δω μήπως και κάποιοι με ακούν.... Ίσως να μην είμαι αποτελεσματικός... τι να πω-θα δούμε...."

Τι κάνουμε λοιπόν;

Πέμπτη 4 Οκτωβρίου 2007

ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΜΕΡΑ ΤΩΝ ΖΩΩΝ

4η Οκτωβρίου. Παγκόσμια μέρα των ζώων...
Στο δρόμο Βαθέος-Πυθαγορείου περιμένει να .... λιώσει άλλο ένα νεκρό γατί, θύμα προφανώς κι αυτό της ταχύτητας...
Ταμπουρωμένοι στα αυτοκίνητά μας φαίνεται να μην ενοχλούμαστε από τη θέα των εντοσθίων του....
Ίσως να μην έχουν την ίδια ... γνώμη με μας οι περιπατητές και οι ποδηλάτες που συνδυάζουν το ... θέαμα με την ... αποφορά του πτώματος...
Το φαινόμενο είναι πλέον καθημερινό.
Για όνομα του Θεού!!
ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ δεν υπάρχει κάποιος υπεύθυνος για την περισυλλογή των νεκρών ζώων;
Και του χρόνου.......

Τετάρτη 3 Οκτωβρίου 2007

ΛΑΜΑΡΙΝΙΑΣΗ....

Κοινή διαπίστωση όλων είναι ότι η πόλη της Σάμου “πνίγεται” από τα αυτοκίνητα.
Όσοι μένουν ή εργάζονται στο “κέντρο”, νιώθουν ότι κινούνται και ζουν στα πέριξ του Κολωνακίου...
Όσοι το επισκέπτονται, διπλοπαρκάρουν ή ... βρίσκονται “κλεισμένοι” από διπλοπαρκαρισμένους...
Κάθεσαι να πιεις έναν καφέ και “απολαμβάνεις” τριπλή σειρά πολύχρωμες λαμαρίνες...
Περπατάς στο πεζοδρόμιο και όπου δεν έχει καρέκλες, έχει μάγκες που νομίζουν ότι δεν υπάρχει χώρος που να μην ανήκει στο απαστράπτον κάρο τους...
Όλοι γκρινιάζουμε, αλλά τίποτα δε γίνεται, ενώ η κατάσταση χρόνο με το χρόνο χειροτερεύει...
Ημίμετρα εισπρακτικού χαρακτήρα, πεθαίνουν εν τη γενέσει τους (και πολύ καλά κάνουν...)


Χωρίς να είμαι (καθόλου) ειδικός ξεκινώ τη συζήτηση και προτείνω τα εξής (δύσκολα;):

1. Καθορισμό θέσεων στάθμευσης για τους μόνιμους κατοικους.
Μετά από αίτησή τους, να σηματοδοτούνται θέσεις με τους συγκεκριμένους αριθμούς κυκλοφορίας.
Έχω την εντύπωση ότι σε κάποιες άλλες πόλεις, όταν κατασκευάζεται νέα οικοδομή, υποχρεούται να διαθέτει και ανάλογους χώρους στάθμευσης. Το ίδιο και τα κεντρα διασκέδασης. (Διορθώστε με αν κάνω λάθος....)
2. ΑΜΕΣΗ απομάκρυνση ΟΛΩΝ των ενοικιαζομένων και προς πώληση αυτοκινήτων.
Νομίζω πως υπάρχει από το νόμο υποχρέωση των επιχειρήσεων αυτών να διαθέτουν ιδιόκτητα οικόπεδα για τη στάθμευση των αυτοκινήτων τους.
3. Καμπάνια διάδοσης και ενθάρρυνση της χρήσης δικύκλων και κυρίως του ποδηλάτου.
(Δείτε και τα πολύ ενδιαφέροντα για το θέμα, στο blog της Κοινωνίας Ενεργών Πολιτών)
4. Ας .... περπατήσουμε λίγο!!!
Είναι γελοίο να κατεβαίνουμε το πρωί από το Κατσούνι στην Πλατεία με το αυτοκίνητο και το απόγευμα να κάνουμε “γυμναστική” περπατώντας μέχρι το Μαλαγάρι.....
5. Εσωτερικά δρομολόγια με λεωφορειΑΚΙΑ του Δήμου ή του ΚΤΕΛ από Μαλαγάρι ή Αγία Ειρήνη μέχρι Νοσοκομείο ή και Καλάμι.
Έγινε φέτος μια πρώτη προσπάθεια, η οποία χωρίς να έχω στοιχεία, δε νομίζω να απέδοσε...
Τα δρομολόγια πρέπει να είναι “εκνευριστικά” πυκνά (ανά δεκάλεπτο-τέταρτο) ώστε να ξέρει ο πολίτης ότι θα εξυπηρετηθεί στην ώρα του...
Να κάνουν τουλάχιστον 6-7 στάσεις μες στην πόλη και να επεκταθούν και μέχρι τις βραδυνές ώρες
6. Δημιουργία περιφερειακών χώρων στάθμευσης (Π. Βαθύ, Αγία Ειρήνη ή Τρεις Εκκλησιές ή Μαλαγάρι π.χ.) από όπου και θα ξεκινούν τα δρομολόγια των λεωφορείων.
Σημειώνω εδώ ότι θα πρέπει κάποια στιγμή να δούμε τους χώρους στάθμευσης με άλλο μάτι...
Η φύτευση δέντρων για παράδειγμα, όχι μόνο δίνει σκιά στα αυτοκίνητα, όχι μόνο οριοθετεί τις θέσεις στάθμευσης, αλλά και ομορφαίνει, ζωντανεύει το χώρο. (Μπορούμε να δούμε λίγο εκείνο το οικόπεδο του Δήμου απέναντι από το συνεργείο Σκοπελίτη που είναι και η πρώτη εντύπωση του επισκέπτη για την πόλη; Έγινε μια προσπάθεια επί Δημαρχίας Καραμηνά, αλλά αποτέλεσμα μηδέν... Ο τωρινός δήμαρχος μοιάζει να φοβάται μην κατηγορηθεί για .... πολιτική δίωξη ή απλά αδιαφορεί...)
Ακόμα, μήπως η αποθήκη του Ερμαν μπορούσε να δώσει ένα διώροφο-τριώροφο κλειστό πάρκινγκ που δε θα προσέβαλε τη φυσιογνωμία του κτιρίου, αλλά και του γύρω χώρου;
7. Αν τα προηγούμενα δεν αποδόσουν...
ΑΠΟΛΥΤΗ απαγόρευση στάθμευσης αυτοκινήτων μέσα στην πόλη εκτός αυτών με το ειδικό σήμα μόνιμου κατοίκου που θα ελέγχονται σε σχέση με την προκαθορισμένη θέση τους όπως περιγράφηκε στο “1”, αφού φυσικά εξασφαλιστούν τα προηγούμενα “2”, “5” και “6”.
Και στο Πυθαγόρειο, ΔΥΣΚΟΛΟ φάνταζε και ίσως κόστισε και κάποιους ψήφους...
ΕΓΙΝΕ όμως από τον “εξαποδώ” Μάρκου και τώρα τον μακαρίζουν....

Ίσως μετά από όλα αυτά, να εμφανιστούν (ειδικά το καλοκαίρι) .... “περίεργα”, όπως ...θαλασσοταξί, ποδηλατοταξί, άμαξες, τρενάκια.....
Ποιος “χαλιέται”;;

Συγχωρέστε με που μπαίνω σε χωράφια που δεν ξέρω καλά...
Όχι τίποτα άλλο, αλλά υποσχέθηκα ότι δε θα έγραφα επί .... παντός επιστητού!!
Ο λόγος σε σας...

Κυριακή 30 Σεπτεμβρίου 2007

ΠΕΡΙ ΑΝΑΚΥΚΛΗΣΗΣ

Έλαβα το παρακάτω e-mail και το δημοσιεύω όπως έχει.

Το θεωρώ μια καλή αρχή για ένα μεγάλο και καυτό θέμα που αν και έχει απασχολήσει από παλιά πολλούς, ποτέ δεν προχώρησε...



"Ntino

Ανταποκρίνομαι στην έκκλησή σου και θέτω ενα θέμα τόσο επίκαιρο όσο και πρακτικό.

Για αρκετά χρόνια έκανα παρέα με τον εκτυπωτή μου.Αλλοίμονο όμως σε ακατάλληλη -νομίζω- στιγμή απεβίωσε και χρειάζομαι να τον αντικαταστήσω.Εκτός από το οικονομικό πρόβλημα εχω και το συνειδησιακό πρόβλημα πού να τον πετάξω και να μην προκαλέσω ζημιά.Βοήθησαν σε αυτές τις σκέψεις και σκηνές του ντοκυμαντέρ "ψηφιακά νεκραταφεία" που ίσως να είδες και εσύ και άλλοι..Τις μπαταρίες μου τις δίνω με μεγάλη ικανοποίηση στον Γερμανό αλλά αν του πάω τον εκτυπωτή μάλλον θα μου τον φέρει στο...κεφάλι.Το πρόβλημα παραμένει και φαντάζομαι δύσκολα μπορώ να αντιληφτώ πλήρως το μέγεθός του αλλά νομίζω αρκετές εκατοντάδες εκτυπωτές και άλλα παρόμοια μηχανήματα υπολογιστές οθόνες κ.λ.π. ζητούν τόπο ..αναπαύσεως.

Τι κάνει ο Δήμος? ο πολύς Πετρούσκας, ο Καρλοβασίτης ? Εκτός από το αυτονόητο να μαζεύονται τα σκουπίδια θα κάνουν τίποτε παραπάνω, καμμιά ανακύκλωση, κανένα διαχωρισμό αποριμμάτων ? η αυτά είναι του ...Πανεπιστημίου?

Φιλικά...." (δε γνωρίζω αν ο αποστολέας επιθυμεί να δημοσιευθεί το όνομά του)

Τετάρτη 26 Σεπτεμβρίου 2007

ΚΑΤΑΚΑΤΑΚΑΤΑΡΡΕΕΙ.......



Το XENIA καταρρέει...
Αν δε με απατά η μνήμη μου, ο Φίλ.Πετρούσκας, όταν ήταν στην αντιπολίτευση, είχε δηλώσει, πως αν πετούσαν όλοι οι Σαμιώτες από μια πέτρα θα το είχαμε ... γκρεμίσει!!!
Τώρα βέβαια είναι ... θεσμικός παράγοντας του τόπου και δεν επιτρέπονται τέτοιες δηλώσεις...
Το ζήτημα δεν είναι απλό.
Έχουν ακουστεί μέχρι τώρα όλες οι απόψεις.
Έτσι, έχει διατυπωθεί ότι το εγκαταλελειμμένο ξενοδοχείο αποτελεί όχι μόνο κομάτι της ιστορίας του τόπου, αλλά και κτίριο ενδιαφέρουσας αρχιτεκτονικής που πρέπει να διατηρηθεί ως έχει.
Άλλοι, αντιτείνουν πως τίποτα το αξιόλογο δεν έχει και προτείνουν την άμεση κατεδάφισή του και τη δημιουργία πάρκου ή πλατείας. Είναι και η επικρατούσα άποψη καθώς είναι μάλλον το πιο εύκολο....
Τρίτη φωνή μας προειδοποιεί ότι κατεδάφιση του XENIA θα σημάνει καταστροφή του Ηγεμονικού Κήπου (τον αναφέρω έτσι και όχι “Δημοτικό”, θέλοντας να επισημάνω την παλαιότητά του, την Ιστορία του, αλλά και το γεγονός ότι ΠΟΤΕ δεν ήταν εκτεθειμένος μιας και του xenia προυπήρχε το Ηγεμονικό Μέγαρο.)
Επίσης τονίζεται η δημιουργία “τρύπας” και διακοπή της κτιριακής γραμμής που χαρακτηρίζει την παραλία μας. (Εδώ πάντως οφείλω να επισημάνω ότι το “καθρέφτισμα της πόλης στα νερά του λιμανιού” που είχα ακούσει να επικαλείται αρχιτέκτονας δεν .... ισχύει έτσι κι αλλιώς πια....)
Προτείνουν δε αυτοί οι τελευταίοι, κατεδάφιση του ΧΕΝΙΑ και άμεση αντικατάστασή του από άλλο κτίριο. (Ακούστηκε και η ανακατασκευή του Ηγεμονικού Μεγάρου, που εμένα προσωπικά με ενθουσιάζει, αλλά το βρίσκω τελείως απίστευτο και “ουτοπικό”....)
Φυσικά όπως πάντα, ΕΝΑ δε γίνεται.... ΔΙΑΛΟΓΟΣ.... Ανοικτός και Δημοκρατικός.
Να ακουστούν οι απόψεις όλων των ειδικών, αλλά και των ευαίσθητων πολιτών.
Να μιλήσουν αρχιτέκτονες, γεωπόνοι, μηχανικοί, να μας πουν αν μπορεί να επισκευαστεί το κτίριο (όχι με σκοπιμότητες.....) αν κινδυνεύει ο Κήπος, τί προτείνουν.....
Να ακούσουμε κι εμείς, να μιλήσουμε, αν έχουμε κάτι να πούμε, να καταλήξουμε κάπου όλοι μαζί, "δεξιοί" και "αριστεροί", "πληβείοι" και "πατρίκιοι".......
Περιμένουμε αν και πότε θα μας δώσουν το ΧΕΝΙΑ.......
Και όταν (και αν) μας το .... δώσουν, δε θα ξέρουμε τί να το κάνουμε.....
Και θα τα κάνουμε πάλι σαν ..... “τα μούτρα μας”.
Η ιστορία των οχυρωματικών έργων της πλατείας θα επαναληφθεί.....
Η Φραγκόκλησσα και το ΧΕΝΙΑ μας θέλουν ΕΝΕΡΓΟΥΣ.
ΠΡΙΝ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΡΓΑ....


Y.Σ. Αν θυμάμαι καλά, στο ισόγειο του ξενοδοχείου υπήρχαν τοιχογραφίες του Φασιανού.

Έχει ενδιαφερθεί κανείς για την τύχη τους;;;

Τρίτη 25 Σεπτεμβρίου 2007

ΕΛΑ ΝΑ ΠΑΜΕ ΣΤΑ ΚΑΜΕΝΑ....

Ο Θαν. και ο Επ. μου έστειλαν, ξεχωριστά ο καθένας, το παρακάτω.
Το δημοσιεύω, αν και υπάρχει ήδη και στη σελίδα της Κοινωνίας Ενεργών Πολιτών.
Αξίζει τον κόπο...

"Αγαπητοί φίλοι, συνειδητοποιημένοι πολίτες, Εκδόθηκε ψήφισμα που υπογράφηκε από όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης ότι οι χώρες που επλήγησαν από τις πυρκαγιές πρέπει να δεσμευτούν ότι θα προστατεύσουν και θα αναδασώσουν τις καμένες περιοχές. Ξέρετε ποιός δεν υπέγραψε; ..... Μα ποιός άλλος.... Η Ελλάδα!!! Μπείτε στο www.petitiononline.com/forestgr/ και υπογράψτε!!! Πρέπει να μαζέψουμε χιλιάδες υπογραφές! Στείλτε το μήνυμα σε φίλους! Όλοι να συμβάλλουμε , αν δεν θέλουμε να δούμε τσιμεντοποιημένες τις καμένες περιοχές!"

Σάββατο 22 Σεπτεμβρίου 2007

ΠΑΡΑΜΕΘΟΡΙΟΣ

"Εδώ δεν μένει τίποτε άλλο παρά ο σαρκασμός.

Μες τα νερά του λιμανιού

να μελετάς την πόλη

τιτλούχους να λαθροβιούν

για ερμαφρόδιτα γυναικάρια.

Νάρκισσους να αφηνιάζουν

στους εσπερινούς περιπάτους

στρατιώτες να πεινάνε για έρωτα

και να χορταίνουν με πειθαρχίες.

Κυρίες να πίνουν τσάι, πάντα τσάι

................................................................

Κι εσύ να κάθεσαι νωχελικά στο τραπεζάκι

με τον καφέ και τον καπνό σου

ή να μπερδεύεσαι αθόρυβα στο πλήθος

που φλυαρεί και φλυαρεί απληροφόρητο

Σε κέντρα κοσμικά ή στο σεργιάνι,

ίσως και βρεις να πεις κάποια κουβέντα

ή με πατρίκιους ή με πληβείους

για το Ηραίο μας που πνίγεται στο χώμα,

για το νησί που χάνεται

και για το Αύριο..."

"Μ.Κάρλας, Σαμιακή Επιθεώρηση Ι37

Παρασκευή 21 Σεπτεμβρίου 2007

ΟΙ ΝΕΟΙ ΣΤΗ ΣΑΜΟ ....


Στην ψηφοφορία της προηγούμενης εβδομάδας
για τα προβλήματα των νέων στο νησί είχαμε τα εξής αποτελέσματα:
Πολιτιστική φτώχεια: 70%
Έλλειψη επαγγελματικών ευκαιριών: 37%
Έλλειψη διασκέδασης: 16%
Οι ... Σαμιώτες: 16%
Εύρεση ερωτικού συντρόφου: 8%
Κουτσομπολιό: 4%


Εντυπωσιακό είναι το ποσοστό για την έλλειψη πολιτιστικών εκδηλώσεων και προφανώς αφορά τους χειμωνιάτικους μήνες...
Είναι αυτή η ... ανισοβαρής κατανομή που μας κάνει το καλοκαίρι για δύο μήνες να μην ξέρουμε πού να ... πρωτοπάμε και το χειμώνα να κάνουμε “κρα” για μια ανάσα ...
Είναι που μοιάζει κι αυτή η όποια καλοκαιρινή πολιτιστική κίνηση να υπάρχει χάριν των τουριστών....

Θέλω από εδώ να επισημάνω την παρουσία ερασιτεχνικών προσπαθειών και πρωτίστως της Θεατρικής Ομάδας Σάμου.
Μόνο ένα ΜΕΓΑΛΟ ΜΠΡΑΒΟ, ένα ΜΕΓΑΛΟ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ μπορώ να τους πω από αυτή τη γωνιά.
Αγκαλιάστε τους, πλαισιώστε την προσπάθειά τους.
Να πω ένα ΜΕΓΑΛΟ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ και στα παιδιά της Κινηματογραφικής Λέσχης που ειδικά την εποχή που δεν υπήρχε κινηματογράφος στην Πόλη, μας έκαναν να νιώσουμε όλοι μια παρέα και μας χάρισαν όμορφες βραδυές μακριά από τα ... χαζοκούτια μας.

Πρέπει να επισημάνω ωστόσο ότι θεωρώ τα αποτελέσματα λίγο πλασματικά...
Μάλλον οφείλονται στη ... σύνθεση της ομάδας που συμμετέχει στην παρέα μας...
Ίσως τα παιδιά που έχουν φύγει από Σάμο για να βρουν δουλειά -και ξέρω πολλούς- δεν ξέρουν καν για την ύπαρξη αυτού του blog...
Δεν ξέρω κανέναν που να έφυγε από Σάμο λόγω της ... πολιτιστικής φτώχειας!!!!

Είναι αδύνατο να ασχοληθώ από εδώ με όλα ... τα προβλήματα που γράφονται παραπάνω...
Θα συνεχίσω (θα συνεχίσουμε ελπίζω) στα σχόλια, ανυπομονώντας να πιάσουμε το θέμα του .... ερωτικού συντρόφου!!!!!!!

Τετάρτη 19 Σεπτεμβρίου 2007

ΠΡΟΤΟΜΗ ΣΤΑΥΡΟΥΔΗ

Ο κος Τσαρούχας, γνωστός δημοσιογράφος, έχει με τις ευλογίες του Δήμου τιμήσει τον παππού της γυναίκας του, τοποθετώντας προτομή του, στον Δημοτ. Κήπο.

Μπορώ και εγώ να βάλω την προτομή του παππού μου;



Και για να σοβαρευτούμε...

Στα σχόλια (για να μη γεμίσω τη σελίδα...) μπορείτε να διαβάσετε την επιστολή που στέλνω στο Δήμο Σαμίων για το θέμα.



Τα σχόλια πάντα ευπρόσδεκτα...

Παρασκευή 7 Σεπτεμβρίου 2007

ΤΙ ΦΤΑΙΕΙ;

Τα στοιχεία από τον τοπικό τύπο (Χαραυγή):

"Από τους 316 εξεταζόμενους μαθητές, οι 163 συμπλήρωσαν μηχανογραφικό.

Εξ αυτών πέρασαν 88 σε ΑΕΙ και 53 σε ΤΕΙ.

Τα ποσοστά επιτυχίας (εισόδου σε κάποια σχολή, άσχετα αν ήταν η πρώτη τους επιλογή) ήταν 75,68% για το 2005, 60,30% για το 2006, 44% για το 2007!"



Το φαινόμενο δεν είναι νέο.

"Παραδοσιακά" βλέπουμε περιοχές όπου κύρια πηγή εσόδων είναι ο Τουρισμός, να έχουν χειρότερες "επιδόσεις" στις Εισαγωγικές Εξετάσεις για την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση.



Ωστόσο, δεν μπορούμε να κλείνουμε τα μάτια. Ό,τι κι αν μπορούμε να πούμε και να γράψουμε (και είναι πολλά) για το εκπαιδευτικό μας σύστημα, για τα Λύκεια-προθάλαμο Πανεπιστημίων, για την "παραπαιδεία" (που τείνει να γίνει η μόνη ... Παιδεία), για την ταξική προέλευση της πλειοψηφίας των φοιτητών και σπουδαστών, για τους προνομιούχους των "χάι" πανεπιστημίων της αλλοδαπής, για τα ιδιωτικά νηπιαγωγεία μέχρι λύκεια (που δεν υπάρχουν στο νομό μας), για... για..., ό,τι και αν πούμε, δεν παύει να υπάρχει μια σκληρή πραγματικότητα: Η Σάμος πιάνει "πάτο" στις Εισαγωγικές. Τα αποτελέσματα είναι όλο και χειρότερα. Κατρακυλάμε όλο και πιο χαμηλά στον πίνακα των επιτυχιών, χωρίς να είμαστε δα και ο .... πιο δυναμικά αναπτυσσόμενος τουριστικά νομός της χώρας(!!)

Την επαύριο της ανακοίνωσης των αποτελεσμάτων, άκουσα το φροντιστή Γ. Μαρίνη (λυπάμαι, δε θυμάμαι σε ποιο ραδιοσταθμό) να λέει πως για αυτό το χάλι, πρέπει οι εμπλεκόμενοι (καθηγητές, φροντιστές, μαθητές, γονείς) να συζητήσουν αυτά που δε συζητήθησαν ήδη ... χθες...



Ανοίγω λοιπόν το θέμα και περιμένω σχόλια......

Κυριακή 2 Σεπτεμβρίου 2007

Εκλογές

Αν και ....... τρώγομαι να γράψω κάτι....
Αν και όσοι με γνωρίζουν ξέρουν ότι έχω ξεκάθαρη θέση.....
Ωστόσο αποφάσισα, τουλάχιστο μέχρι τις εκλογές, να μη θέσω "πολιτικά" (με τη στενή έννοια) ζητήματα....

Δεν κρατιέμαι όμως να μη μεταφέρω εδώ δυο στίχους από τα κουαρτέτα του Ελιοτ, που μας θύμισε ο Σοφιανός Χρυσοστομίδης:

"Δεν μπορούμε να ξαναζωντανέψουμε παλιές φατρίες
Δεν μπορούμε να επαναφέρουμε παλιές πολιτικές
ή ν' ακολουθούμε ένα αρχαίο τύμπανο.........."

ΕΚΚΩΦΑΝΤΙΚΗ ΣΙΩΠΗ - ΒΟΥΒΗ ΟΡΓΗ

Κλεμμένο από το Μανόλη Γλέζο:



Αφήσαμε να καούν άνθρωποι, αφήσαμε να καούν δάση, ζώα, σπίτια, αφήσαμε να καεί ο Πολιτισμός μας, τουλάχιστον έμεινε ανέπαφο το ... καζίνο του Μον Παρνές.

Ω νησί του Πυθαγόρα, τι μουλάρια τρέφεις τώρα....

Αριστοτέλης Σολούνιας είπε:
"Είναι αλήθεια ότι η Σάμος με έχει πληγώσει.
Αισθάνομαι ντροπή όταν ένα τέτοιο νησί δεν έχει μία αίθουσα τέχνης! "


O Πρώην Δήμαρχος Σαμίων Πέτρος Γρύλλος, στην παρουσίαση του βιβλίου που γράφτηκε για τη θητεία του στο Δήμο, λίγο πριν τις Δημοτικές και Νομαρχιακές εκλογές, δήλωσε ότι προτίθεται να δωρίσει τη Συλλογή του με έργα τέχνης στο Δήμο για να αποτελέσει "μαγιά" για τη δημιουργία μιας Δημοτικής Πινακοθήκης.
Όλοι οι παρευρισκόμενοι, μεταξύ των οποίων και οι κ. Πετρούσκας και Γερογλής, χειροκροτήσαμε θερμά, και ακούστηκαν ενθουσιώδη σχόλια....
Το επόμενο διάστημα, κάποιοι προσπάθησαν να δημιουργήσουν μια ομάδα υποστήριξης της ιδέας, αλλά .... χαθήκαμε........
Η κεντρική ιδέα ήταν να αξιοποιηθεί το κτίριο της πρώην Νομαρχίας (που είναι ιδιοκτησία του Δήμου Σαμίων), αν ήταν δυνατό νομικά σε συνδυασμό με την αξιοποίηση του πολύπαθου και πολυσυζητημένου κληροδοτήματος Γερογιαννάκη.
Εκφράστηκε επιθυμία και από τον Νίκο Κυπραίο να βοηθήσει με κάθε τρόπο την προσπάθεια αυτή, ακόμα και με δωρεά έργων του.
Καμμία κίνηση από όσο γνωρίζουμε δεν έχει γίνει από τότε, ο Δήμος "μοιράζει" δωμάτια στο συγκεκριμμένο χώρο σε διάφορες ομάδες (καλά κάνει, αλλά δεν είχε άλλους χώρους??), η Συλλογή Π. Γρύλλου είναι στα αζήτητα(!!!!!!!!??????), ντόπιοι καλλιτέχνες εκθέτουν σε ακατάλληλους χώρους από εδώ κι από κει, ή δεν εκθέτουν καθόλου στη Σάμο και πάνε Αθήνα και άλλο ένα όνειρο μοιάζει να .... σβήνει στα θολά της Σαμιώτικης αδιαφορίας και μιζέριας...


Σάββατο 1 Σεπτεμβρίου 2007

ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΟΣ ΒΑΘΕΟΣ

Αγαπητή Χαραυγή.
Στο φύλλο σου της 12ης Μάη 2007, διάβασα το άρθρο σου για τον Περιφερειακό Βαθέος.
Λίγο - πολύ συνάγεται ότι το έργο αυτό, που ''νιος ήμουν και γέρασα'' να το περιμένω, το ένα από τα δύο “μεγάλα έργα πνοής” για τον τόπο μας (μαζί με το Βιολογικό) είναι από κακά μέχρι άθλια σχεδιασμένο και από .... άχρηστο μέχρι .... επιζήμιο.....
Δυστυχώς δεν είχα το χρόνο να κάνω μια βόλτα μέχρι εκεί, πολύ δε περισσότερο δεν έχω τη γνώση για να κάνω κριτική.
Βασίζομαι λοιπόν μόνο στα γραφόμενά σου και διατυπώνω μόνο ένα ερώτημα σαν απλός πολίτης αυτού του τόπου, χωρίς καμμία άλλη ιδιότητα.
Πού ήταν όλοι αυτοί που τώρα -όπως γράφεις- παραπονιούνται, τόσα χρόνια;;;
Η μελέτη της διάνοιξης ήταν απόρρητη;;;; Ποιοι είναι αυτοί που αποφασίζουν ''για εμάς χωρίς εμάς'' και πού ήμασταν .... εμείς;;;;;;;;
Βλέπω ότι .....''ειδικοί'', αλλά και ''στελέχη της πλειοψηφούσας παράταξης'', ''εκφράζονται κατ' ιδίαν με τα χειρότερα λόγια''..... Της ....μειοψηφούσας;;; Είναι ικανοποιημένοι εκείνοι;;;;
Τι σημαίνει ''κατ' ιδίαν'';;;; Αν πρόκειται για..... άρχοντες του τόπου οφείλουν να διατυπώνουν ΔΗΜΟΣΙΑ τις αντιρρήσεις τους. Όφειλαν να το έχουν ήδη κάνει, πριν ξεκινήσει ''μια τρύπα στο νερό''.....
Τι είδους ανευθυνουπεύθυνη στάση είναι αυτή;;;;;
Μήπως το βλακώδες έγκλημα της πλατείας Πυθαγόρα (δημοπρατεί ο ένας, εκτελεί ο δεύτερος παρά το ότι .... διαφωνεί, ξανα-γκρεμίζει ο πρώτος, και όλοι εμείς γκρινιάζουμε.... ''κατ' ιδίαν''....) πρόκειται να επαναληφθεί πολλές φορές;;;;;
Μήπως ξεχάσαμε τις εγκαταστάσεις του Βιολογικού που μόλις .... τελείωσαν, μάθαμε ότι ήταν.....μάλλον ακατάλληλες και σε ...... μάλλον λάθος μέρος και εγκαταλήφθησαν για να σαπίσουν, για να τις ξαναφτιάξουμε οσονούπω;;;;;
Μήπως είναι καιρός αν δεν μπορεί να επιληφθεί ένας εισαγγελέας, τουλάχιστο να βγούμε με ..... τις πέτρες;;;;;;
Μήπως πρέπει να παραιτηθεί σύσσωμο το Δημοτικό Συμβούλιο, συμπολίτευση και αντιπολίτευση και να απολογηθούν δημόσια για τα όσα εκαναν και για όσα δεν έκαναν, για τα όσα είπαν και για όλα εκείνα που δεν .... είπαν;;;;;
Θα είμαστε για πολύ ακόμη οι Σαμιώτες ''άξιοι της μοίρας μας'' και άλλα τέτοια .... μεταφυσικά;;;
Στα αλήθεια, θέλω να πιστεύω ότι το δημοσίευμά σου δεν είναι παρά έκφραση της μίζερης διάθεσής μας για γκρίνια για ό,τι κι αν γίνεται και αν είναι έτσι όσα σου γράφω τα παίρνω πίσω....
Θέλω να πιστεύω ότι έχεις άδικο και όλοι μαζί, συμπολίτευση και αντιπολίτευση, ειδικοί και ....επαίοντες, θα σπεύσουν στο επόμενο φύλλο σου να σε διαψεύσουν.....
Αν όμως, στ' αλήθεια σκάβουμε τα βουνά για να κάνουμε ''μια τρύπα στο νερό'', τότε χρειάζεται κάτι δραστικότερο από .... βρεγμένη παίδα...........
Γιατί αν κάποιοι θέλουν να ..... φύγουμε από το νησί για να .....πουλάνε εκείνοι....αρχοντιά, δε θα τους κάνουμε το χατήρι.....
Φτάνει πια.....

H "ΦΡΑΓΚΟΚΛΗΣΣΑ"

Το παρακάτω γράφτηκε και εστάλη σε τοπική εφημερίδα στις 08 Μαι 2001. Ποτέ δε δημοσιεύτηκε, προφανώς λόγω έλλειψης χώρου, ή και γιατί δε θεωρήθηκε άξιο δημοσίευσης...
Από τότε, τίποτα δεν άλλαξε, εκτός από το ότι .... έκλεισε το ... Club που λειτουργούσε στο ισόγειο και άνοιξε .... κινέζικο(!!!)

“......
Η παρουσία της Καθολικλής Αποστολής στη Σάμο, συνδέθηκε με μια εξαιρετικά λαμπρή περίοδο της πόλης μας, όπως και με στιγμές τραγικές και οδυνηρές.
Από το 1900 τουλάχιστο και μετά, γράφησαν όμορφες και συγκινητικές σελίδες αδελφικής φιλίας μεταξύ των δύο χριστιανικών κοινοτήτων, που τιμούν και τους “φιλοξενούμενους” καθολικούς ιερείς, αλλά και τους ορθόδοξους κατοίκους του ακριτικού μας νησιού.
Χρόνια τώρα παρακολουθούμε την πλήρη εγκατάλειψη του διατηρητέου (?) κτιρίου της “Φραγκόκλησσας”, η κατάσταση του οποίου όχι μόνο δε μας τιμά, όχι μόνο δείχνει περιφρόνηση προς την Ιστορία μας, όχι μόνο είναι χυδαία προσβολή προς τους καθολικούς στο δόγμα επισκέπτες μας, αλλά και εμπνέει πλέον ανησυχία...
Αντιλαμβάνομαι ότι μεγάλη ευθύνη έχουν τόσο οι ιδιοκτήτες της, όσο και η τοπική καθολική κοινότητα, που θα μπορούσαν να πρωτοστατήσουν σε νια κίνηση αναστήλωσης-αναπαλαίωσης-συντήρησης-αξιοποίησης του ιστορικού κτιρίου.
Άλλη τόση ευθύνη έχουμε όλοι εμείς οι υπόλοιποι που -απαθείς θεατές- περιμένουμε τη στιγμή που κι αυτό το στολίδι της πόλης μας θα ακολουθήσει τη μοίρα του Ηγεμονικού Μεγάρου, τη στιγμή δηλαδή που ο χρόνος και η εγκατάλειψη θα έχουν καταδικάσει την Εκκλησία σε κατεδάφιση, προς τέρψιν όσων θα επωφεληθούν απ' αυτό και κυρίως εκείνων που οραματίζονται μια Σάμο .... άλλη, τόπο δόξας και λατρείας του μπετόν και της μεταμοντέρνας τάχα αρχοντοχωριάτικης αισθητικής κομπλεξικών επαρχιωτών.
Αναρωτιέμαι λοιπόν και το θέτω προς σκέψη και συζήτηση, αν υπάρχει τρόπος και ... τόπος συνεννόησης κάποιου αρμόδιου φορέα (Δήμος? Νομαρχία? Υπ. Πολιτισμού?) με τους ιδιοκτήτες, για τη συντήρηση, ανάδειξη και αξιοποίηση του κτιρίου, με διατήρηση ασφαλώς αφ' ενός του λατρευτικού χώρου, αλλά και χρήση των υπολοίπων “βοηθητικών” που να μην προσβάλλει την ιστορία και φυσιογνωμία του κτιρίου.
Θεωρώ ότι ένας ξενώνας καθολικών ιερέων για παράδειγμα, θα μπορούσε να έχει μια θετική, έστω και μικρή συνεισφορά στο να γίνει γνωστή η Σάμος μας ως τουριστικός προορισμός.
Ένα κέντρο θεολογικών μελετών ίσως??
Η ΕΟΣΣ θα μπορούσε να έχει ανάμειξη στο όλο εγχείρημα, δημιουργώντας ένα μικρό μουσείο κρασιού και χώρο προώθησης των γνωστών (ειδικά στους Γάλλους Καθολικούς) κρασιών μας, διατηρώντας έτσι κατά κάποιο τρόπο και την αρχική χρήση μέρους του κτιρίου.
(σημερινή η παρένθεση: Βέβαια στον ενδιάμεσο χρόνο, η ΕΟΣΣ πραγματοποίησε την ίδρυση Μουσείου Κρασιού στο Μαλαγάρι)
Ελπίζω σε κάποια ανταπόκριση, αν όχι από κάποιο επίσημο φορέα, τουλάχιστον από κάποιους ευαίσθητους συμπολίτες μας, ώστε να δώσουμε κι εμείς – οι σιωπηλά αντίθετοι στην τροπή που παίρνουν τα πράγματα στο νησί- την άποψή μας για το αύριο του τόπου.
Ένα αύριο που ανήκει σε όλους μας και δε μπορεί να συμπεριλαμβάνει μόνο το γκρίζο της ασφάλτου και των καμένων δέντρων, το γκρίζο της απογοήτευσης και της παραίτησης.
Ένα αύριο που κάποιοι το θέλουμε λουλουδιασμένο και πολύχρωμο, πράσινο και ελπιδοφόρο...”

Παρασκευή 31 Αυγούστου 2007

έγινα και εγώ blogger!!!!

Με την ελπίδα ότι κάτι έχω να πω, με την ελπίδα πως μπορεί και κάποιους να ενδιαφέρουν κάποιες σκέψεις, με την ελπίδα να βρεθούμε όσοι έχουμε τα ίδια ανήσυχα όνειρα, με την ελπίδα .... να πεθαίνει πάντα τελευταία, θα προσπαθήσω να ανοίξω κάποια θέματα.
Μακάρι να μη μείνω μόνος, μακάρι να μου κάνετε παρέα, συμφωνώντας ή διαφωνώντας, κάνοντας πλάκα ή βγάζοντας τον καημό σας.