Αμφίλισσος

Όταν ξεκίνησα αυτήν εδώ την προσπάθεια, είχα κατά νου να θέσω τρία-τέσσερα προβλήματα ή στόχους και αν υπήρχε ανταπόκριση, να ξεκινούσαμε μετά από έναν εξαντλητικό διάλογο, τη διεκδίκηση, τη δράση, τη δρομολόγηση κάποιων λύσεων.
Είναι και ο λόγος που δεν άνοιξα μέχρι τώρα “μεγάλα” θέματα όπως ο βιολογικός ή η διαχείριση των υδάτινων πόρων (μαζί φυσικά με την ... ανεπάρκειά μου να αναπτύξω σοβαρά αυτά τα ζητήματα)
Από την άλλη βέβαια, φαίνεται ότι και τα θέματα είναι πολλά και εμείς οι συμμετέχοντες πέφτουμε στην ... παγίδα της επικαιρότητας των blog, να κάνουμε ένα σχόλιο στο τελευταίο post και εκεί να ... ξεμπερδεύουμε...
Θα επανέλθουμε όμως σε αυτό...
Την Κυριακή που πέρασε, ξεκαθαρίζοντας τα ντουλάπια μου βρήκα μια στοίβα παλιά τεύχη της “Βίγλας”.
Στεναχωρέθηκα όταν ξεφυλλίζοντάς τες, θυμήθηκα πόσα θέματα πέρασαν από εκεί χωρίς ποτέ να δοθεί κάποια λύση...
ΧΕΝΙΑ, πλατεία, εργοστάσιο ΔΕΗ, Βιολογικός, Αλυκές, Διαχείριση υδάτινων πόρων, πλακόστρωτο παραλίας, Μαλαγάρι και Μαούνες, Βιολογική Γεωργία, Κάβο-Φονιάς, Λατομεία, Ανακύκλωση, Μόλυνση θαλασσών, Δενδροφυτεύσεις και Πρόληψη πυρκαγιών και και και....
Την προηγούμενη έλαβα και ένα μήνυμα από το Θανάση τον Παπακωνσταντίνου που μας καλούσε σε ... βοήθεια για να σωθεί το ρέμα του Αμφίλισσου.
Από το .... 2001 βρήκα άρθρο στη Βίγλα που έβαζε φωνή μεγάλη για το Χησιό, για τον Ίμβρασο, για τον Αμφίλισσο και μιλούσε για “ζωή εν τάφω”, για “SOS”, για “χείλος της καταστροφής”, για τελευταία ευκαιρία”....
Παραθέτω το μήνυμα του Θανάση. Μπορεί η θεματολογία μας να είναι λίγο ... Βαθιώτικη αλλά το νησί είναι ένα και τα προβλήματα κοινά για “ανατολικούς” και “δυτικούς”, έστω κι αν αυτό πρέπει να το καταλάβουν πρώτοι οι ... “από κει”, οι οποίοι ΚΑΙ στις εκλογές έδειξαν ότι μάλλον είναι πιο “τοπικιστές” (και ίσως κάποιοι να πουν ότι καλά κάνουν....)

Οι επόμενες γενιές θα προλάβουν τον Αμφίλισσο;
Η Σάμος είναι ένα νησί που η περιορισμένη έκτασή και το έντονο ανάγλυφο του εδάφους της δεν επιτρέπει την παρουσία μεγάλων ποταμών. Ο μεγαλύτερος χείμαρρος που κυλά στη γη της είναι ο Αμφίλισσος, γνωστός ήδη από την Αρχαιότητα, που διατρέχει μεγάλο μέρος της νοτιοκεντρικής πλευράς του νησιού, πηγάζοντας από το φαράγγι κοντά στον Πύργο. Η διαδρομή κατά μήκος της κοίτης του είναι καταπράσινη και η παρουσία του νερού ευνόησε, πέρα από τη βλάστηση, τη δημιουργία οικισμών πέριξ των παρόχθιων ζωνών του.
Στο πέρασμα των αιώνων οι οικιστικές αυτές ζώνες μεγεθύνθηκαν και γνώρισαν τη μεγαλύτερη πληθυσμιακή άνθηση στις αρχές του 20ου αιώνα. Οι δραστηριότητες των κατοίκων περιστράφηκαν σχεδόν αποκλειστικά, σε απασχόληση απόλυτα συναφή με τη χρήση των νερών (αγροτικές και μεταποιητικές ασχολίες -νερόμυλοι- που οδήγησαν σε συγγενή εμπορική δραστηριότητα). Τα τελευταία πενήντα χρόνια η περιοχή, όπως και όλες οι ημιορεινές της χώρας και του νησιού, εγκαταλείφθηκε στη μοίρα της και η φθίνουσα δημογραφία οδηγεί στον ολοκληρωτικό αφανισμό χωριών όπως το Νιοχώρι και τα Σκουρέικα, κοντά στα οποία ρέει ο Αμφίλισσος.
Οι επίσημες αρχές δεν στάθηκαν ικανές να προβάλλουν ένα σχέδιο επιβίωσης αυτών των οικισμών, που να αποτρέπει αυτή την απευκταία εξέλιξη. Αλλά απεναντίας, αν κρίνουμε από την πρακτική του Δήμου Μαραθοκάμπου στον οποίο υπάγονται τα χωριά, φαίνεται να επιθυμεί την επίσπευση της εξαφάνισής τους από τον χάρτη.
Γιατί πως αλλιώς θα μπορούσε να χαρακτηρισθούν οι ενέργειές του να βάλει χέρι στο νερό του χειμάρρου για να καλύψει ανάγκες της υπόλοιπης επικράτειας του κι όταν μάλιστα δεν κατονομάζονται αυτές; Είναι χαρακτηριστικό ότι στη συγκέντρωση που έγινε στο Νιοχώρι, ο πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου του Μαραθοκάμπου ανέφερε για τη χρήση του νερού αρδευτικούς σκοπούς και ο αντιδήμαρχος ελάχιστα αργότερα μιλούσε για ύδρευση, χωρίς φυσικά να εναντιώνεται ο ένας ως προς τον άλλο…
Τα σχέδιο μιλάει για μάστευση στην κύρια πηγή του χειμάρρου, γεγονός που θα αποβεί μοιραίο για τη βλάστηση των παρόχθιων ζωνών, που αποτελεί ταυτόχρονα το μεγαλύτερο συγκριτικό πλεονέκτημα για την περιοχή και η εξουδετέρωση του θα ακυρώσει την όποια ενέργεια ανάκαμψης των δραστηριοτήτων στα κοντινά χωριά.
Απεναντίας και πέρα από την καθολική αντίθεσή τους σ’ αυτούς τους σχεδιασμούς, οι κάτοικοι διατρανώνουν προς κάθε κατεύθυνση ότι χρειάζεται να δειχθεί επιτέλους το ανάλογο ενδιαφέρον για την εγκαταλειμμένη περιοχή, με την ανακατασκευή του παλιού παραρεμμάτιου μονοπατιού, την αναπαλαίωση ενός από τους νερόμυλους που βρίσκονται εκεί και τη δημιουργία στοιχειωδών υποδομών για εναλλακτικές μορφές τουρισμού, δράσεις που μπορούν να αφυπνίσουν το ανθρώπινο δυναμικό, σε συνδυασμό με τις ήπιες κλιματικές συνθήκες που επικρατούν στο μεσημβρινό τμήμα του νησιού, αν φυσικά μας ενδιαφέρει και επιδιώκουμε πραγματικά την επιβίωση της ευρύτερης ημιορεινής ζώνης.
Με όλο το σκεπτικό που ήδη παραθέσαμε, επιδίωξή μας είναι να συγκεντρωθεί πλειάδα υπογραφών από τους κατοίκους της περιοχής, τους ευαίσθητους σε θέματα προστασίας περιβάλλοντος και ποιότητας ζωής συμπολίτες μας, όπου κι αν κατοικούν στο νησί, αφ’ ενός για να καταδειχθεί έμπρακτα η αντίθεσή μας σ’ αυτές τις πρακτικές, αφ’ ετέρου για να θυμηθούν για θετικές δράσεις οι αρμόδιοι τα ξεχασμένα χωριά του Αμφίλισσου (και όχι μόνο).
Θέλουμε να πιστεύουμε ότι η σημερινή Αρχή του Δήμου Μαραθοκάμπου θα επανεξετάσει τη στάση της και σε καμιά περίπτωση να μη θεωρήσει την παραγκωνισμένη περιοχή μας ως τον εύκολο στόχο διαφόρων επιδιώξεων της.
Η Συντονιστική επιτροπή: ΕΝΕΡΓΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΑΜΦΙΛΙΣΣΟΥ
Σταφυλάκης Κυριάκος πρόεδρος τοπικού συμβουλίου Νεοχωρίου, τηλ. 6932959096,
Γιακαλάρας Γεώργιος, μέλος τοπικού συμβουλίου Νεοχωρίου, τηλ. 6974773974,
Χατζηχρήστος Κώστας, δημοτικός σύμβουλος Μαραθοκάμπου, τηλ. 6944275310,
Γιακαλάρας Θεόφιλος τηλ. 2273024241, 6972204520,
Βαρώνος Γιάννης πρώην γραμματέας κοινότητας, τηλ. 2273037986,
Παπακωνσταντίνου Θανάσης, εκπρόσωπος Οικολόγων Πρασίνων, τηλ. 2273035811, 6974644577